Γραμμένο από τον Τενεσί Ουίλιαμς σε μια στιγμή της ζωής του που ένιωθε χαρούμενος και ψυχικά ήρεμος, μετά από ένα ταξίδι του στην πολύβουη και ζωντανή, για τα μάτια του, νότια Ιταλία, το «Τριαντάφυλλο στο στήθος» είναι το μοναδικό έργο του που έχει αισιόδοξο τέλος.

Η Σεραφίνα Ντέλλε Ρόζε παρομοιάζει το διπλό της κρεβάτι με θρησκεία. Είναι μια γυναίκα που έντονα αγαπά, ερωτεύεται, πονά, πιστεύει. Όταν πεθαίνει ο άντρας της, ψάχνει κάπου να χωρέσει τη λατρεία της για εκείνον. Στριμώχνει την ίδια της την “ψυχή” μέσα στην τεφροδόχο του. Αποστρέφεται τον κόσμο, που τολμά να θυμάται ένα λιγότερο θαυμαστό παρελθόν για το χαμένο της "τριαντάφυλλο". Προσπαθεί μανιασμένα να κρατήσει την έφηβη κόρη της, Ρόζα, μακριά από τους "κυνηγούς" άνδρες. Ψάχνει πάντα απαντήσεις από μια ξεθωριασμένη Μαντόνα. Κι όταν ο Αλβάρο, ένας οδηγός φορτηγού, μπαίνει απρόσκλητος στο σπίτι της, εκείνη προσπαθεί να καταλάβει αν αυτό ήταν το σημάδι που περιμείνει από την Παναγία. Η ζωή πρέπει πάντα να προχωράει.