Επηρεασμένος τόσο από τον γερμανό E.T.A. Hoffmann όσο και από τον ρώσο Νικολάι Γκόγκολ, ο Ντοστογέφσκι γράφει τον Σωσία του πριν τα διάσημα μεταγενέστερα έργα του (Έγκλημα και Τιμωρία, Δαιμονισμένοι, Αδελφοί Καραμαζόφ). Ο Σωσίας εξέπληξε τους συγχρόνους του, καθώς καταδύεται με τρόπο θαυμαστό στα μύχια της ψυχής του ήρωά του. Αποτέλεσε σημείο αναφοράς ακόμα και για συγγραφείς που δεν εκτιμούσαν τον Ντοστογιέφκσι – ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ που τον θεωρούσε «μέτριο συγγραφέα» παραδεχόταν πως ο Σωσίας είναι «το καλύτερο πράγμα που έγραψε ποτέ» και πως είναι «ένα σπάνιο και τέλειο έργο τέχνης».

Σημείωμα σκηνοθέτη: Παρακολουθούμε μεγεθυμένα κάποια επεισόδια της πραγματικότητας του Γκολιάτκιν, ενός χαρακτήρα που προσπαθεί να υπάρξει εντός του πλαισίου της κοινωνικά αποδεκτής φυσιολογικότητας. Μπροστά μας εμφανίζεται το υποκειμενικό πλάνο του χαρακτήρα, ό,τι συμβαίνει πέρα από την φαινομενική πραγματικότητα μιας φυσιολογικής ζωής. Διασπώντας την αφηγηματική γραμμικότητα του κειμένου και μεγεθύνοντας κάποια από τα επεισόδια του έργου, επιτελείται μια προσπάθεια καταβύθισης στην κοινωνική αποκοπή, την απομόνωση, τον θορύβο και τη σιωπή.