Μια χοροθεατρική παράσταση με βασικό ερευνητικό άξονα το δίπολο Παράδεισος- Κόλαση . Η παράσταση αποδομεί την βιβλική υπόσταση των δύο αυτών χώρων και εστιάζει στον κοινωνικό αποσυμβολισμό αυτών των εννοιών . Ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι επίγεια .Πραγματικό κατασκεύασμα των ανθρώπων. Υπάρχουν στην καθημερινότητα και ισορροπούν μαζί. Ποια είναι όμως η σύγχρονη έννοια του Παραδείσου ; Είναι η Κόλαση ένας συναισθηματικός εγκλωβισμός ή μια συνθήκη που απορρέει από εξωτερικούς απλησίαστους παράγοντες για τον άνθρωπο; Οι ανθρώπινες σχέσεις : η συντροφικότητα ,η αμοιβαία συνύπαρξη σε σύγκρουση με την μοναξιά . Δεν υπάρχει χειρότερη Κόλαση από το νιώθει κανείς μόνος του (αλλά να μην είναι) .Η παράσταση χρησιμοποιεί στοιχεία από το θέατρο της επινόησης κείμενο από το έργο “O απολεσθείς Παράδεισος” και πίνακες του Ιερώνυμου Μπος.