Σε μια «φάρσα χιονοστιβάδα» το αποτέλεσμα των συναντήσεων αυτών προκαλεί  ασυγκράτητο γέλιο.

Κεντρικό θέμα του έργου, οι συνήθεις συµφορές της συζυγικής ζωής και ένα βλέμμα χωρίς καμμία παραχώρηση που ρίχνει ο συγγραφέας στους μικροαστούς της εποχής και στον ιερό θεσμό του γάμου.  Δύο ζευγάρια, συνέταιροι και φίλοι, που ζουν στο Παρίσι της Μπελ Επόκ, είναι η καρδιά του έργου. Από τη μια, οι Πινγκλέτ: μετρούν 20 χρόνια γάμου και περίπου άλλα τόσα ανυπόκριτης κούρασης σε βαθμό  αηδίας. Ο εργολάβος Μπενουά Πινγκλέτ καταπιέζεται, συνθλίβεται, από την Ανζελίκ, τη δύστροπη σύζυγό του, μια μέγαιρα που τον έχει ευνουχίσει και που δεν έχει τίποτε το αγγελικό. Από την άλλη, οι Παλιαρντέν: αυτοί είναι παντρεμένοι µόνο δέκα χρόνια, αλλά το πάθος δεν είχε διάρκεια. Ο κύριος παραμελεί την κυρία. Εκείνη, ανικανοποίητη και πικαρισμένη από την αδιαφορία του συζύγου της, πείθεται από το συνεταίρο και φίλο τους να ενδώσει στη μοιχεία για να δώσει ένα παραδειγματικό μάθημα στο αδιάφορο έτερό της ήμισυ. Γύρω από αυτήν την απολαυστική τετράδα, κινούνται ένας επαρχιώτης δικηγόρος, βραδύγλωσσος και κολλιτσίδα, φορτωμένος µε τις τρεις καθόλου συµπαθητικές κορούλες  του που μόλις έχουν βγει από το μοναστήρι, ένας ανηψιός ακόμη παρθένος, και μία καθόλου ντροπαλή υπηρέτρια. Όλοι αυτοί θα βρεθούν, στην οδό Προβηγκίας, αριθμός 220, σε ένα ξενοδοχείο «ειδικό για παντρεμένους κατά ζεύγος ή κατά μόνας». Σε όποια κατεύθυνση όμως και να στραφούν οι ήρωες στο ξενοδοχείο αυτό, που εγγυάται στα παράνομα ζευγάρια «ασφάλεια και διακριτικότητα», όποια σκάλα κι αν ανέβουν, σε όποιο δωμάτιο και να µπουν, πάντοτε βρίσκουν μπροστά τους ανθρώπους που δεν θέλουν να συναντήσουν και που τους φράζουν κάθε διέξοδο. Η ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου και ο ιδιαίτερος καμαριέρης της, ένας αστυνομικός που καραδοκεί να ξεσκεπάσει την αμαρτία, όλοι συνθέτουν το σκηνικό της θεοπάλαβης αυτής φάρσας.