Είδος: δράμα. Σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς. Ερμηνεύουν Χάρης Φραγκούλης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Νίκος Χατζόπουλος, Άκης Σακελλαρίου κ.α. Έτος παραγωγής 2019. Ανέβηκε στο θέατρο Ιδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης" Θέατρο/ κεντρική σκηνή.
Marian Nilo
μια καλή παράσταση αλλά όχι για το τσίρκο.
Πριν αρχίσει η ανάγνωση.
Δεν είμαι ειδικός αλλά το τσίρκο είναι η ζωή μου.
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ήταν η μόνη σωστή. Το ερμαφρόδιτο. Ο δικαστής του έργου.
Η Αλκιστης πουλοπούλου καλό θα ήταν, να είναι ο αρσιβαρίστας. Ήταν πολύ δυνατή.
ο Αλέκος Συσσοβίτης έπρεπε να είναι η LULU, όπως πολύ καλά μας προϊδέασε η αφίσα, και πολύ όμορφα και σεμνά μπορούσε να το ερμηνεύσει.
Τέλος, ο Χάρης Φραγκούλης έπρεπε από την αρχή, που ήταν, να παραμείνει η μαϊμού. Γιατί πολύ του πήγαινε και το τσίρκο του ταιριάζει.
Μεγάλη διάρκεια, ενδιαφέρουσα πλοκή, προβλέψιμο τέλος. Όπως άλλωστε και στο τσίρκο. Το τσίρκο όμως, παρά τη προβλέψιμότητα , έχει άλλου είδους περιεχόμενο, σου μαθαίνει πως ό, τι και να γίνει,
ο ακροβάτης δεν πέφτει ποτέ.
Το τσίρκο ξεκίνησε στο δρόμο. Από οικογένειες κυρίες. Πρώτα εξ αίματος και έπειτα από επιλογή.
Οικογένειες που ταξιδεύουν κοινοβιακά τον κόσμο δίχως να τους ενδιαφέρουν τα υλικά αγαθά. Παρά μόνο ο εξοπλισμός τους που πάντα προσέχουν σαν τα μάτια τους.
Ξεκίνησε από ιδιαίτερους ανθρώπους (queer), άνθισε στη Γαλλία κυρίως τη περίοδο της Επανάστασης- σε κάθε περίοδο ταραχή ταιριάζει ένα τσίρκο, όπως άλλωστε και η κωμωδία- στην συνέχεια, υιοθέτησε τα ζώα, και τέλος, στη σύγχρονη Ευρώπη, τουλάχιστον , έχει κατασταλάξει απλά στις ανθρώπινες δυνάμεις. Βλ. cirque de soleil. – τα ζώα απαγορεύτηκαν-
Τι συνέβησε όμως μετά;
Μετά έγινε μια κιτς ποπ μόδα. Όπως διαπίστωσα μέσα από τη πολύ καλοστημένη παράσταση, Lulu.
Ο κύριος Γιάννης Χουβαρδάς έκανε μια τρομερά ριψοκίνδυνη διασκευής ενός αριστουργήματος του Φρανκ Βέντεκιν. Το έργο αυτό πέρασε από αλλεπάλληλα κύματα απαγορεύσεων, λογοκρισίας και αυτό το βλέπουμε από μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο.
Πώς όμως να μην το ξαναδούμε αυτό μέσα από την επίσκεψη μας στο θέατρο;
Συνοψίζοντας τη πλοκή, Η Lulu, η γυναίκα είναι μια περσόνα, ένα κορίτσι, μια πόρνη, ένας άγγελος. Είναι το εξιλαστήριο θύμα. Είναι η ιδανική επιφάνεια για να προβάλλουν άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, κάθε πιθανή κι απίθανη φαντασίωσή τους για το απόλυτο αντικείμενο του πόθου τους. Αυτή, μόνο αυτή , είναι η κατάλληλη να ενσαρκώσει την όποια φαντασίωση.
Μόνο που είναι καταραμένη, διότι ότι αγγίζει και αγαπά, μαραίνεται.
Βγαίνοντας από την παράσταση, μετά από ένα απλό και όμορφο( λόγω της απλότητας του) «σβήσιμο» ένιωσα ότι … ανακουφίστηκα. Όχι γιατί τελείωσε. Μπορούσα να την παρακολουθώ όλη μέρα.
Αλλά ,γιατί σε όλη τη παράσταση ένιωθα αμήχανα; ‘Ήθελα να κάνω Cut και να αλλάξω τους ρόλους.
Ήθελα να πω στον ταλαντούχο Χάρη , να αναλάβει ξανά το ρόλο της Μαιμούς όπως στην αρχή μας υποσχέθηκε πως θα κάνει.
Ήθελα να πω στην αληθινή και αισθησιακή περφορμερ ,Άλκηστης να γίνει αυτό που λένε στο τσίρκο , ο Λευκός κλόουν, και να κάνει τον κόσμο χαρούμενο, όπως από την ερμηνεία της φάνηκε να ήθελε.
Ήθελα να πω στην Καρυοφυλλιά ότι είναι σοβαρή επαγγελματίας και δεν θα μπορούσε να ερμηνεύσει καλύτερα το ρόλο του ερμαφρόδιτου, δηλαδή της δικαιοσύνης που ποτέ δεν δικαιώνεται, δηλαδή της φύσης.
Και ακόμα ήθελα να πω του Αλέκου ότι είναι μεγάλος καλλιτέχνης και θα ενσάρκωνε την Λουλου , αριστοφανικά αλλά και αριστοτεχνικά.
Διότι το τσίρκο έτσι είναι όμορφο. Απλό και παιδικό .
Κάθε άλλο παρά κιτς.
Και τα παιδιά είναι τόσο οι μικροί όσο και οι μεγάλοι.
Είναι απλό. Και στην απλότητα, όλοι , ανεξαιρέτως , το χάνουν στη μετάφραση. Πόσο μάλλον στην ελληνική μετάφραση.
Συγχαρητήρια ωστόσο, για τη προσπάθεια που ήταν πέρα από τα Ελληνικά δεδομένα και εύχομαι να μην αποθαρρυνθεί αυτή η προσπάθεια.
Συγχαρητήρια για την επιμέλεια ήχου , οι ηθοποιοί φάνηκε ότι συγχρόνως είναι και μουσικοί, απαραίτητο γνώρισμα τσίρκου. Όπως επίσης, συγχαρητήρια για τη σωματική έκφραση, τη σκηνογραφία και τα φοβερά σκιλς να υποστηρίζεται μια παράσταση σε τρεις διαφορετικές γλώσσες με τρόπο φυσικό, ανθρώπινο.
Προτείνω αυτή τη παράσταση στο κοινό γιατί αποτελεί αδιαμφισβήτητα, τροφή για σκέψη.
Νιλο