Η «Μεθυσμένη Πολιτεία» του Σωτήρη Πατατζή αποτυπώνει μια εποχή, μα αντανακλά ένα θέμα: «έχω δικαίωμα στην ευτυχία; Και αν ναι, προλαβαίνω να την γευτώ;»
Η άφιξη ενός μπουλουκιού, εν μέσω μεταξικής δικτατορίας, σε μια επαρχιακή κωμόπολη οδηγεί στην όσμωση των θεατρίνων με τους κατοίκους της περιοχής πυροδοτώντας την ανατροπή μιας «βαλτωμένης» ζωής, μέσα στην οποία οι άνθρωποι επιμένουν πεισματικά να ονειρεύονται· άπαντες! Οι ενδεείς θεατρίνοι ότι θα διαπρέψουν σε μια κοινωνία «πίσω απ’ τον ήλιο» με κλασικό ρεπερτόριο, ο Διοικητής της Χωροφυλακής την τελευταία ευκαιρία προαγωγής του, καθώς και τη «διαιώνιση του είδους του», τα μέλη της τοπικής «καλής κοινωνίας» -έκαστος κατά μόνας- ότι δεν έχει χάσει το τραίνο της ζωής, μια γυναίκα, που ο γιος της έχει βγει στην παρανομία ως αντιφρονών, την μετά θάνατον ζωή, ο «λεφτάς» της περιοχής να βρει κάτι άξιο λόγου να ξοδέψει τα λεφτά του, ένας ξενόφερτος επιστήμων να πιστέψει σε κάτι, οι κάτοικοι μια καλύτερη μοίρα.
Το αενάως παιδί δεν ονειρεύεται. Ξέρει.
Όλα αυτά, δοσμένα άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με πικρό σαρκασμό και άλλοτε με διάθεση ποιητική κι ονειρική, κάνουν πραγματικά τη «Μεθυσμένη Πολιτεία» ένα από τα ωραιότερα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ για την καθημερινή ζωή μιας μικρής πολιτείας.
Dina Pod
Παπαδόπουλου που η παρουσία του είναι σχεδόν σε ολη τη διάρκεια του έργου. Αξιοσημείωτο, η εναλλαγή των ρόλων πάνω στη σκηνή.