Η διασκευή της όπερας Ορφέας από τα ΦΥΤΑ ακολουθεί δοµικά αφηγηµατικά στοιχεία του αυθεντικού κειµένου, αλλά τοποθετεί τη δράση στο κοντινό µέλλον µιας χώρας σαν την Ελλάδα, ανοίγοντας θέµατα όπως οι ριζοσπαστικές πολιτικές και η έννοια της «επανάστασης» στον ύστερο καπιταλισµό, η σχέση «ανατολής» και «δύσης», οι µύθοι του ελληνισµού, καθώς και οι τρόποι που νεοσυντηρητικές πολιτικές µπορούν να οικειοποιηθούν δικαιωµατικούς λόγους των ΛΟΑΤΚΙ κοινοτήτων.

Ο Ορφέας αποτελεί μια από τις πρώτες όπερες στην ιστορία του είδους και αυτό τον καθιστά ένα έργο εξαιρετικά ευέλικτο στις διασκευές, καθώς γράφτηκε πριν παγιωθούν οι σκηνικές συµβάσεις της όπερας. Από αυτή την άποψη, είναι ένα έργο κατάλληλο να «κουηροποιηθεί» υπερβαίνοντας τις αισθητικές και τους επικοινωνιακούς κώδικες µιας άλλης εποχής. Στην ανακατασκευή του έργου ORFEAS 2020 από τα ΦΥΤΑ, ο µπαρόκ ήχος ενώνεται µε ρετρο-φουτουριστικά συνθεσάιζερ των ’80s, η οπερατική εκφορά του λόγου µε την αυτοαναφορική και µεταδραµατική προσέγγιση της περφόρµανς αρτ, ο ζωντανός θεατρικός χώρος µε ένα ποστ-ίντερνετ πολυµεσικό ψηφιακό πλέγµα και οι πληθωρικές οπτασίες των θεϊκών χαρακτήρων του µύθου µε τις σύγχρονες θεότητες της queer DIY πανκ µόδας.

Για την queer εκδοχή του Ορφέα, τα ΦΥΤΑ σημειώνουν: «Το έργο παρουσιάζεται σε µια κρίσιµη στιγµή της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας, εν µέσω συζητήσεων γύρω από τον (υποτιθέµενο) πόλεµο των πολιτισµών και µιας γενικότερης επιστροφής σε νεο-αντιδραστικά αφηγήµατα και πολιτικές. Έναυσµα για το γράψιµο της παράστασης αποτέλεσε η κανιβαλιστική οχλαγωγία που ακολούθησε τη δολοφονία του ακτιβιστή και drag queen Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh. Τι ακριβώς µάθαµε για την ελληνική κοινωνία εκείνη την περίοδο και τι επιφυλάσσει το µέλλον τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη σε σχέση µε τα ανθρώπινα δικαιώµατα; Πόσο δεδοµένα θα είναι τα κεκτηµένα των πολιτικών αγώνων του 20ού αιώνα;».