Στα συντρίμμια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τέσσερα κοριτσάκια σε έναν λαχανόκηπο που θα μπορούσε να είναι πεδίο μάχης, καράβι ή φεγγάρι, παίζουν βίαια παιχνίδια και κραυγάζουν για τη δύναμη του έρωτα και την αδυναμία του πολέμου.
Ένα από τα δυσκολότερα ποιητικά κείμενα του 20ού αιώνα, τα «Τέσσερα Κοριτσάκια» του Πάμπλο Πικάσο, ξαναγράφεται εξολοκλήρου από τον Χρήστο Καρασαββίδη και γίνεται ένα μανιφέστο πάνω στον έρωτα και τις μάχες των λαών καθώς μπερδεύονται χρώματα, παιδικά παιχνίδια και ανήλικη σεξουαλικότητα.
Μια εκδοχή που πρώτη φορά παρουσιάζεται στη σκηνή του θεάτρου Tempus Verum - Εν Αθήναις αναζητώντας τη μορφή του νέου ποιητικού πειραματικού θεάτρου.