Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα

Φουαγιέ ΕΜΣ (Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών)

Κοινωνικό 2021
watchlist
-
- χρήστες
-
βαθμολόγησε
Μία παράσταση κοινωνικό. Σκηνοθεσία Εύη Σαρμή. Με τους Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Ελευθερία Αγγελίτσα, Ιωάννα Παγιατάκη, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Μομώ Βλάχου κ.α. Παραγωγή του 2021. Ανέβηκε στο θέατρο Φουαγιέ ΕΜΣ (Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών).
Videos
Trailer 00:58

Η Μπερνάρντα, μια μορφή ηγετική και μαζί τυραννική, έχοντας χάσει τον δεύτερο σύζυγό της, επιβάλει οκταετή εγκλεισμό στις θυγατέρες της. Σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της οικογένειάς της, θέτει αυστηρούς κανόνες, όρους και όρια, στερώντας την ελευθερία τους. Η Ανγκούστιας, η ετεροθαλής πρωτότοκη, κληρονομώντας τον πατέρα της (τον πρώτο άνδρα της Μπερνάρντα), γίνεται η εκλεκτή του νεαρού Πέπε Ρομάνο, με τον οποίο όλες οι αδερφές είναι ερωτευμένες κατά κάποιον τρόπο. Η Αδέλα όμως, (το στερνοπαίδι της οικογένειας) είναι εκείνη, που θα βρεθεί στην αγκαλιά του μυστικά και ανυπόταχτα και θα συγκρουστεί με τους αυστηρούς κοινωνικούς κανόνες, ώσπου…

Οι ηθοποιοί εξομολογούνται:

«Το έργο είναι μια διαχρονική καταγγελία κι όχι μια απλή ηθογραφία», Λίλιαν Παλάντζα

«Η Μπερνάρντα μου θυμίζει τη Φόνισσα του Παπαδιαμάντη», Μαρία Χατζηιωαννίδου

«Το duende του Λόρκα φωνάζει: «κύκλος είναι και γυρίζει, όλα εδώ πληρώνονται», Μάρα Μαλγαρινού

«Η Μπλάνκα δεν κραυγάζει απλά για ελευθερία, αντιπροσωπεύει η ίδια την ελευθερία της κοινωνικής της τάξης», Ελευθερία Αγγελίτσα

«Η Αδέλα μου θυμίζει τα παιδιά που με το τίποτε νοιώθουν βασιλιάδες», Ελένη Θυμιοπούλου

«Η Μαγδαλένα- το περισσότερο «αντράκι» απ’ όλες- έρχεται να επιβεβαιώσει τον κανόνα «τα φαινόμενα απατούν», Μομώ Βλάχου

«Η Πόνθια που από υπηρέτρια γίνεται μάνα- τροφός φωτίζει και τους δυο πόλους του σπιτιού», Ιωάννα Παγιατάκη

«Η Ανγκούστιας αποτέλεσε τον κυματοθραύστη του σπιτιού… αντέχει με στωικότητα τα συμβαινόμενα καθώς έχει ελπίδα να αποδράσει», Χρύσα Ζαφειριάδου

«Η Αδέλα είναι ο τύπος που θα βγει μπροστά χωρίς φόβο και πάθος επαναστατώντας κι ας ξέρει πως θα πληρώσει το τίμημα», Χρυσή Μπαχτσεβάνη

«Η Μαρτύριο έχει μια πυρηνική, μια βαθιά σκοτεινιά ως χαρακτήρας», Ιωάννα Δεμερτζίδου

 

Σκηνοθετικό σημείωμα

«Ένα «γιατί, ένα «me too», ένας κόμπος στο λαιμό, μια γροθιά στο στομάχι, δέκα ανάσες που δεν παίρνονται! Ψάχνω να βρω τον τρόπο να τους πω να φύγουν από κει, τον τρόπο να τους δείξω πώς να φύγουν. Όμως εκείνες μένουν. Δεμένες η μία με την άλλη και την άλλη και την άλλη…. Με ένα νήμα αιμάτινο, αγκαθωτό, συρμάτινο, δαντελένιο, γεμάτο καρφιά, άλλοτε μεταξωτό και μαλακό, άλλοτε εφιαλτικό και σιχαμένο νήμα. Τα σπίτια μας είναι φτιαγμένα από τέτοια νήματα. Καμμιά φορά τα βλέπουμε και προσπαθούμε να τα σπάσουμε, όμως υπάρχουν και τα άλλα, τα κρυφά. Αυτά τα επικίνδυνα, τα μουλωχτά. Που θεριεύουν στη σιωπή. Και οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι από νήματα. Μπερδεμένοι και εξαρτημένοι μέχρι τη μέρα που… ένα «me too» θα μας ξυπνήσει, ένα «γιατί» θα προσπαθήσει να απαντηθεί, η γροθιά στο στομάχι θα γίνει ανάσα καθαρή κι ο κόμπος στο λαιμό θα γίνει λέξεις και οι δέκα ανάσες θα πουν με μια φωνή: …-Γιατί τώρα; - Γιατί … έτσι! Η παράσταση αυτή είναι αφιερωμένη στις γυναίκες». Εύη Σαρμή

Σκηνοθεσία

Βοηθός σκηνοθέτη
Μάρα Μαλγαρινού
Συγγραφέας
Federico Garcia Lorca
Μετάφραση
Νίκος Γκάτσος
Διασκευή
Εύη Σαρμή
Ενδυματολόγος
Αλέξανδρος Πιεχόβιακ
Φωτισμοί
Άρης Βακός
Μουσική
Kostika Çollaku
Μουσική επιμέλεια
Εύη Σαρμή
Επιμέλεια κίνησης
Ιωάννα Δεμερτζίδου
Μουσική Διδασκαλία
Χρύσα Τουμανίδου