Ομήρου ΟΔΥΣΣΕΙΑ του Δημήτρη Μαρωνίτη

2020
Διαθέσιμο κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή στις 12:00
Mοιράσου:
Σκηνοθεσία: Έφη Δρόσου

«Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη»

Τριάντα οκτώ ηθοποιοί του ΚΘΒΕ, εν μέσω καραντίνας, ένωσαν τις δυνάμεις τους κι έντυσαν με τις φωνές τους, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Έφης Δρόσου, το μνημειώδες έργο της Οδύσσειας, όπως το απέδωσε αξεπέραστα με την αριστουργηματική του μετάφραση, ο διακεκριμένος φιλόλογος, ο πανεπιστημιακός δάσκαλος και μεταφραστής αρχαίων συγγραφέων, ο κριτικός λογοτεχνίας, εξαίρετος δοκιμιογράφος και τέως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Δημήτρης Μαρωνίτης.

Είκοσι τέσσερις ραψωδίες, 12.110 στίχοι, 10 χρόνων γεγονότα σε 41 ημέρες, αποτυπώθηκαν σε ένα έργο 23ων ωρών (η κάθε Ραψωδία έχει διάρκεια περί τα 45 λεπτά της ώρας). Η Παραγωγή του έργου, μια πολύμηνη διαδικασία, θα είναι διαθέσιμη στα οπτικοακουστικά μέσα του Οργανισμού από την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς με εβδομαδιαία περιοδικότητα προβολής, σε μια πρωτότυπη παραγωγή αξιώσεων, με την υπογραφή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

 

«Στην Οδύσσεια», σημειώνει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ Νίκος Κολοβός, «ο ηρωισμός δεν αποτυπώνεται με τις νίκες στα πεδία των μαχών, αλλά και με τον καρτερικό αγώνα επιβίωσης του βασιλιά της Ιθάκης που αναμετράται κάθε στιγμή και λεπτό με το νόστο για τα πάτρια και την επιστροφή του Σήμερα, λόγω των συνθηκών, επίκαιρος παρά ποτέ ο Όμηρος, μέσα από τα βάσανα και τις περιπέτειες του ήρωά του, ραψωδεί θαρρείς και για τον σύγχρονο αγώνα επιβίωσης… Μόνο που, οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες, η Κίρκη, οι Λωτοφάγοι, η Χάρυβδη, βρίσκονται διάσπαρτοι στον παγκόσμιο χάρτη. Έχουν κοινό όνομα, αυτό της πανδημίας και όχι μόνον. Πολυμήχανα εμπνευσμένα τους πολεμάμε παράγοντας πολιτισμό, με τη φαρέτρα μας γεμάτη από τα όνειρα και τη διάθεση προσφοράς των ανθρώπων μας που σε πείσμα των απαγορεύσεων δηλώνουν ενεργοί. Ταυτόχρονα αποτίουμε φόρο τιμής σε ανθρώπους-κεφάλαια που συνέδεσαν το όνομά τους με την ιστορία του ΚΘΒΕ και λάμπρυναν με την πένα τους λόγο και τέχνες. Επιμένουμε τέλος να χτίζουμε γέφυρες με τον ομογενειακό ελληνισμό καθώς το μνημειώδες έργο είναι προσβάσιμο από συλλογικότητες (κοινότητες, οργανώσεις, ραδιόφωνα, σχολεία κοκ) της διασποράς αλλά και μεμονωμένα από τους απανταχού συνέλληνες που ο μύθος τους στις δεύτερες πατρίδες, ο εμποτισμένος με τον νόστο είναι συνυφασμένος με το Ομηρικό έπος».

 

«Με τον πλούτο στο λόγο του Μαρωνίτη», αναφέρει η σκηνοθέτης του εγχειρήματος Έφη Δρόσου, «γινόμαστε μεμιάς ταξιδευτές σε χρόνους και τόπους αλλοτινούς. Είναι τόσο σαγηνευτικός ο τρόπος που σε μυεί στην ιστόρηση καθώς εγκιβωτίζουν έννοιες οι λέξεις, όπως κι ο ίδιος θα έλεγε, που αδυνατείς να παρεκκλίνεις. Από τον πεντάχρονο βενιαμίν ως τον υπερήλικα ακροατή, οι διαχωριστικές μηδενικές. Συνταξιδεύουμε συνεπαρμένοι όλοι πρώτη θέση στο "μακρύ δρόμο για το σπίτι"… ακολουθώντας τα βήματα του ήρωα. Είναι ένα δώρο τούτο το ταξίδι, όλων όσων συνεργαστήκαμε αφιλοκερδώς για τις μέρες των Χριστουγέννων σ’ όλους τους Έλληνες όπου γης».

 

Το έργο των 24ων κεφαλαίων, όσα και τα γράμματα της αλφαβήτου που με αυτά αριθμείται, που επίσημα καταγράφεται περί τον 6ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία Αθήνα κατ’ εντολή του Πεισίστρατου ή του Ιππάρχου με στόχο να απαγγελθεί από Ραψωδούς στις γιορτές των Παναθήναιων, χωρίστηκε απ’ τους Αλεξανδρινούς σε τρεις υπο-ενότητες: Την «ΤΗΛΕΜΑΧΕΙΑ» (α-δ) όπου ο γιος του Οδυσσέα, ο Τηλέμαχος αναζητά τον πατέρα του, τη «ΦΑΙΑΚΙΔΑ» ή αλλιώς «ΝΟΣΤΟ» (ε-ν) στην οποία ο ήρωας αφηγείται στους Φαίακες τις περιπέτειες μέχρι να φθάσει στην Ιθάκη και τη «ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ» (ξ-ω), που περιγράφει την τιμωρία των μνηστήρων.