Δέκα ανθρώπινοι τύποι τόσο διαφορετικοί, δέκα χαρακτήρες «της διπλανής πόρτας», καθημερινοί, συνηθισμένοι, τραγικοί και κωμικοί όσο και η ζωή, φυλάνε ένοχα μυστικά, καταπιέζουν πάθη, ασφυκτιούν από μία ανάγκη να εκφραστούν, καταστρώνουν σχέδια εκδίκησης, νοσταλγούν μία ευτυχία περασμένη, τρυφερά παραπονιούνται, πεισμώνουν, διαμαρτύρονται, αλλά κυρίως μιλούν.
Μιλούν για να ακουστούν. Χωρίς ανταπόκριση. Δέκα άνθρωποι σε στιγμές εξομολόγησης αναζητούν μάταια ακροατή και ο διάλογος γίνεται μία πολύ μοναχική υπόθεση.