Η παράσταση βασίζεται σε προσωπικές μαρτυρίες γυναικών που είναι οι ίδιες μάνες και μιλούν και για τη δική τους μάνα. Αλήθειες πικρές και γλυκές που παντρεύονται με την ποίηση, τη θρησκεία, τον ρεαλισμό, τον σουρεαλισμό, το σήμερα και το χτες και την καταπίεση μιας κοινωνίας που ξέρει να κουρδίζεται καλά σε ήχους σκληρούς. Η ευθύνη του να μεγαλώνεις έναν άνθρωπο φαίνεται να μην είναι και τόσο προσωπικό θέμα για όλους όταν κουβαλάς στην πλάτη σου άλλες γενιές, άλλες εποχές, άλλες μάνες, άλλες κοινωνικές δομές, άλλα πλαίσια, άλλες εμμονές. Η παράσταση αυτή έρχεται να απελευθερώσει από μέσα μας σκέψεις και συναισθήματα που κάναμε και νιώσαμε για τη δική μας μάνα αλλά και αναμνήσεις και μυρωδιές που είχαν μείνει κάπου πίσω σε κάτι καθαροΔευτέρες, σε κάτι γιορτές, σε κάτι καυγάδες, σε κάτι βόλτες με το παλιό αυτοκίνητο, σε κάτι γλέντια, σε κάτι ύπνους κάτω απ’ την ίδια κουβέρτα. Το πρώτο γάλα, οι πρώτες χαρές, οι πρώτες λύπες, οι αγωνίες, ο φόβος μη μοιάσω στη δική μου μάνα, η απουσία της. Πώς μέσα από τόση αγάπη, ξεφυτρώνει η σκληράδα, η καταπίεση, η απόγνωση, η θλίψη… Πώς το άνθος γίνεται αγκάθι και τί μένει στο τέλος.
Κατάλληλη άνω των 13 ετών.