Οκτώ πρόσωπα, πρωταγωνιστές κάποιας άλλης, παράλληλης πραγματικότητας, μεταφέρονται «μαγικά» στο χώρο της σκηνής. Πρόκειται για ένα χώρο με απροσδιόριστη ταυτότητα που αν και δεν περιορίζεται από τοίχους, τα όριά του είναι σαφή και αμετάβλητα.

Ένα ξύλινο πάτωμα, ένας φθαρμένος καναπές και ένα διαβρωμένο ταβάνι, απομεινάρια μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί, ορίζουν το δωμάτιο μέσα στο οποίο τα τέσσερα ζευγάρια θα «παίξουν» τις περιπέτειες του Δάφνιδος και της Χλόης. Επεισόδια του μυθιστορήματος ιδωμένα σε ένα χρόνο παρόντα, κινητοποιούν τα πρόσωπα να υποδυθούν εκτός από το βασικό ζευγάρι και τους ρόλους του Δόρκωνα, της Λυκαίνιον, των τριών Νυμφών, των Πειρατών, της Σύριγγας και του Πάνα.