Μια σκηνική σύνθεση φτιαγμένη από αναφορές σε περιστατικά βίας κατά των γυναικών, σκηνές από το σενάριο της ταινίας ο «Δράκος», συνεντεύξεις και αποσπάσματα, μέσα στην οποία ένας αθώος συναντά τον ανεστραμμένο κόσμο. Τον κόσμο μας.
Η performance Δράκος είναι ένα επί σκηνής μοντάζ ετερογενών υλικών που αφηγούνται, αυτήν την βιαιότητα που υπάρχει στην κοινωνία και στρέφεται κατά των γυναικών: τις επιθέσεις, τους βιασμούς, το φόβο που υπάρχει κάτω από απλές συναντήσεις, τη λεκτική βία στο δρόμο, τη σεξουαλικοποίηση των γυναικών μέσα από τα αντρικά βλέμματα, τον χαμένο πνευματικό κόσμο που δεν μπορεί να μας βοηθήσει, την γενικευμένη νοοτροπία μέσα στην οποία ζούμε και η οποία στρέφεται κατά του μισού πληθυσμού του πλανήτη, την εξιδανίκευση του υποκειμένου «γυναίκα» και την καταβαράθρωσή του. Όλα όσα καλλιεργούν μια κοινωνία που βασίζεται στον διαχωρισμό, τον φόβο της ετερότητας που ξεκινάει από το άλλο φύλο και επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο.
Η μεταγραφή αυτή χρησιμοποιεί τόσο πραγματικά όσο και fiction γεγονότα, αποσπάσματα του σεναρίου του Ιάκωβου Καμπανέλλη για την ταινία «Δράκος», μια μέχρι τώρα αμετάφραστη στα ελληνικά συνέντευξη του Andrei Tarkovsky, λογοτεχνικά αποσπάσματα και πρωτότυπα σκηνικά κείμενα για να μιλήσει για μια νοοτροπία τόσο παλιά όσο και ο κόσμος.
Κείμενα: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Andrei Tarkovsky, Irena Brezna, Virginia Woolf, στοιχεία από το internet.