Γιάννης Χ=Ξένος

Τόπος Αλλού

Παιδικό 2019
watchlist
-
- χρήστες
-
βαθμολόγησε
Μία παράσταση παιδικό. Σκηνοθεσία Νίκος Καμτσής. Με τους Γιάννης Ζέρβας. Παραγωγή του 2019. Ανέβηκε στο θέατρο Τόπος Αλλού .

Η παράσταση παρακολουθεί τον Γιάννη στην καθημερινή ζωή του στο σχολείο, στο σπίτι και στις σχέσεις του με τα άλλα παιδιά. Ο Γιάννης (επίτηδες επιλεγμένο το όνομα για να είναι κοινό και καθημερινό), έχει έρθει από αλλού. Η μητέρα του (καταγωγή από την Βόρεια Ήπειρο, η οικογένεια της έφυγε μετά την πτώση του Ενβέρ Χότζα) γνώρισε τον πατέρα του στην Αθήνα όταν αυτός ήταν στρατιώτης και εκείνη φοιτήτρια της Αγγλικής φιλολογίας. Παντρεύτηκαν και ανέβηκαν στην Θεσσαλονίκη όπου έζησαν εκεί. Εκεί γεννήθηκε και ο Γιάννης.

Καλός μαθητής, ένα παιδί με ποιότητα. Τώρα η μητέρα του χώρισε από τον πατέρα του και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα και να δουλέψει σαν οικιακή βοηθός σε σπίτι με έναν υπερήλικα (Η Αγγλική φιλολογία εγκαταλείφθηκε όταν παντρεύτηκε και τώρα έχει ξεχαστεί φυσικά). Μαζί της και ο Γιάννης που αναγκάστηκε να αλλάξει σχολείο.
Στο καινούργιο σχολικό περιβάλλον για ανεξήγητους λόγους (όπως είναι πάντα οι λόγοι της ενδοσχολικής βίας) αρνούνται να τον δεχτούν. Έτσι ο Γιάννης γίνεται θύμα μιας σειράς αναίτιων επιθέσεων από την διαμορφωμένη ομάδα των “νταήδων” του σχολείου με κάθε αφορμή.
Η παράσταση φέρνει στο φως τα αίτια και τα χαρακτηριστικά των συμπεριφορών του “θύματος”, του “θύτη” και του υπόλοιπου κοινωνικού περιβάλλοντος.

Σκηνές παίζονται με επίκεντρο το Γιάννη και τον επιθετικό Στράτο, καθηγητές με διαφορετική αντιμετώπιση και προς το Γιάννη και προς τον Στράτο, με συμμαθητές - παρατηρητές που δεν λένε τίποτα αν και στην πραγματικότητα δεν εγκρίνουν την συμπεριφορά του "νταή", με την μητέρα του Γιάννη που προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Σε επιλεγμένα σημεία της παράστασης δίνεται η αφορμή και τα ερεθίσματα να γίνει ένας διάλογος με τα παιδιά του κοινού που λένε τη γνώμη τους και τελικά διαμορφώνουν και τη δράση στο τέλος.

Το κέρδος είναι μεγάλο. Τα παιδιά μέσα από το θέατρο παρακολουθούν και αναγνωρίζουν συμπεριφορές και χαρακτήρες και επιπλέον καλούνται να πάρουν θέση και να κρατήσουν αποστάσεις από το φαινόμενο. Ο θύτης ή το θύμα στο πρόσωπο και στο παίξιμο των ηθοποιών, αποκτάει μια απόσταση μέσα από την οποία μπορεί κανείς να δει καλύτερα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικα της ενδοσχολικής βίας. Έτσι οι μαθητές - θεατές αποστασιοποιούνται πιο εύκολα από συμπεριφορές και συμβάντα που έχουν δει να γίνονται πάνω στη σκηνή.

Θέατρο για εφήβους.