Οι Μικρές ιστορίες φόνων είναι ένα σπονδυλωτό θέαμα με στοιχεία τραγικωμωδίας.

Το έργο απαρτίζεται από μια διαδοχή θεατρικών ιστοριών.

Διαδραματίζεται μέσα σε ένα κελί όπου φυλάσσεται μια πρώην δημοσιογράφος . Εκεί προσεγγίζεται από έναν νέο συγγραφέα  - συνάδελφό της και την καλεί να διαβάσει το νέο του βιβλίο  που αφορά αληθινές ιστορίες φόνων, ώστε στο τέλος να την πείσει να διηγηθεί την δική της πικρή ιστορία.

Η κάθε αφήγηση ξεδιπλώνεται μεμονωμένα και ανεξάρτητα, χωρίς ποτέ το ένα άτομο και η δική του αντίληψη των γεγονότων να αλληλεπιδρούν άμεσα με το άλλο. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο παρακολουθούμε μια σειρά από μετά θάνατον "δίκες", όπου όμως θύμα και θύτης (ιδιότητες όχι οπωσδήποτε ξεκάθαρα περιχαραγμένες) έχουν τη δυνατότητα να απολογηθούν δίχως πια τον φόβο της κατακραυγής και της καταδίκης, να μοιραστούν την προσωπική τους αλήθεια και πιθανώς να ελαφρύνουν την ενοχή και τον στιγματισμό που τους βαραίνουν και τους κυνηγούν ως και στον τάφο, διεκδικώντας έστω κι εκ των υστέρων μια προοπτική δικαίωσης