Χαρίλαος Πλουτίδης. Ή καλύτερα Χαράλμπος Πεταλούδας. Ή ακόμα καλύτερα Φιάκας. Ένας μέσος νεοέλληνας απατεώνας – ο Φιάκας – μαζί με τον φίλο του Γιάννη, προσπαθούν να «πιάσουν την καλή» και να ξεχρεώσουν, όταν στον δρόμο τους πέφτει η αφελής Ευανθία και η θεία της.
Μία «κωμωδίαν αστειοτάτη» όπως χαρακτηρίστηκε στο πρώτο ανεβασμά της- στην Κωνσταντινούπολη του 1870 – για την ψεύτικη κοινωνική ταυτότητα,την κοροϊδία, τους τύπους, την κοροϊδία των τύπων και πολλά άλλα…
Άραγε απέχει πολύ η Κωνσταντινούπολη του 1870 από την Αθήνα του 2018;