με συγκλονισε η ερμηνεια του γηραιοτερου και ο προβληματισμος που ελλοχευοταν για τις ζωες μα που πηραμε λαθος

Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους. Πολύ δουλεμένη σκηνοθεσία. Σε βάζει να σκεφτείς αρκετά την αντίληψη του καθενός για την ζωή.

Θα ξεκινήσω με το σκηνικό: πολύ βαθιά, στα έγκατα του υπερπολυτελούς εστιατορίου (τεράστια η σκάλα που οδηγεί επάνω), χωρίς κανένα φυσικό φωτισμό, έχει στηθεί η λάντζα του, με σύγχρονο εξοπλισμό που να εξασφαλίζει το επιθυμητό αποτέλεσμα: πεντακάθαρα πιάτα. Οι τρεις ήρωες παγιδευμένοι σε μια ζωή που δεν τους αρέσει και είτε προσπαθούν να ξεφύγουν για να μην τους ρουφήξει για πάντα (Έμετ, μορφωμένος με φιλοδοξίες), είτε δεν έχουν τρόπο διαφυγής (ο άρρωστος και γέρος Μος), είτε τέλος έχουν πείσει τον εαυτό τους ότι την αγαπούν (Ντρέσλερ, ουσιαστικά παραιτημένος από την ζωή). Τονίζεται πολύ βέβαια το στοιχείο του «αναλώσιμου»: ο άρρωστος, ο ηλικιωμένος, ο αντιδραστικός. Το έργο, αν και σχετικά καινούργιο, αποκτά άλλη σημασία σήμερα που η χώρα και κυρίως οι πολίτες της - εργαζόμενοι ταλανίζονται από τις επιπτώσεις της δεκαετούς κρίσης. Πολύ εύστοχοι διάλογοι, με εξαιρετικό μαύρο χιούμορ. Πολύ καλές οι ερμηνείες με πετυχημένη επιλογή ηθοποιών για κάθε ρόλο. Εξαιρετική η σκηνοθεσία της κ. Σκότη. Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο. Την ευχαριστούμε που επιλέγει και σύγχρονα κοινωνικά έργα που δεν τα έχουμε δει ξανά στην ελληνική θεατρική σκηνή.

Μια από τις πολύ καλές παραστάσεις που έχω δει εφέτος.Μια κωμοτραγικη αλληγορική παράσταση με πολλά κοινωνικά μυνήματα. Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς και ιδιαίτερα από τον κ.Κωστη Εξαιρετική επίσης και η σκηνοθετική δουλειά της κ. Σκοτη.Σας την συνιστώ ανεπυφακτα!!!!!!!!!!!