Ένας από τους πιο "δυνατούς" μονολόγους του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, μεταμορφώνεται σε ένα θεατρικό "παιχνίδι για δύο" μέσα από μια αιρετική διασκευή που φωτίζει το θέμα της απιστίας κι από τις δυο πλευρές. Δυο γυναίκες, σύζυγος και ερωμένη του ίδιου άντρα, συναντιούνται παραμονή Χριστουγέννων,  σε ένα καφέ μπαρ και μέσα από αλλεπάλληλες προκλήσεις, εκθέτουν την ζωή τους και τους ρόλους τους κι αναμετριούνται μέχρις εσχάτων.

Δυο ερωτικοί θηλυκοί ρόλοι, δυο διαφορετικές απόψεις ζωής, δυο τρόποι να αγαπάς, να μισείς και να είσαι γυναίκα. Αντικείμενο: ο εραστής και σύζυγος, που αν και απών, κυριαρχεί στην σκέψη και την καρδιά τους. Ένας άντρας που τις θέλει και τις δυο, μιας και «δεν τις θεωρεί επιβάτιδες της ίδιας θέσης στο τρένο της ζωής του»

Άλλωστε ερωμένη και σύζυγος είναι δυο πλευρές της γυναικείας ερωτικής ζωής … Οι δύο όψεις του θηλυκού προσώπου που ψάχνει μέσα από διαφορετικούς δρόμους το ίδιο πράγμα: Την αγάπη του άντρα καθώς και οι δυο θέλουν να επηρεάσουν την ζωή του… και να γίνουν γι’ αυτόν, «η μία και μοναδική»…»