Λίγα λόγια για το έργο:
Το έργο, με αφορμή τη νόσο Αλτσχάιμερ, πραγματεύεται το ζήτημα της απώλειας της μνήμης. Το θέμα προσεγγίζεται με ρεαλισμό, ευαισθησία, ποιητικότητα, αλλά και πικρό χιούμορ. Μέσα από τέσσερις εικόνες, διαφαίνονται οι μεταπτώσεις και η μεταμόρφωση των χαρακτήρων. Η σκηνογραφική παρουσία και εναλλαγή των εννέα αυτοπροσωπογραφιών του ζωγράφου William Utermohlen, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του αποτύπωνε τον εαυτό του στον καμβά, δείχνοντας τη μεταβολή στον τρόπο που αντιλαμβανόταν ο ίδιος την εικόνα του στον καθρέφτη, λειτουργεί ως πρόληψη και ως μέσο έκφρασης της αγωνίας του ήρωα.