Όλοι ζούμε με (το) φόβο.

Όλοι ζούμε με το φόβο της μοναξιάς - του θανάτου - της αρρώστιας - της καταστροφής του πλανήτη - της ανεργίας -του συμβιβασμού - της ήττας - της αποτυχίας - του βιασμού - του πολέμου - της τρέλας - του έρωτα -του φασισμού - του λογαριασμού της ΔΕΗ. Φοβόμαστε μην παχύνουμε- μηπως δεν αντέξουμε - μην μας πεσουν τα μαλλια - μην γεράσουμε - μην γεράσουμε μόνοι μας - μήπως χάσαμε τα πιο όμορφά μας χρόνια - μην μετανιώσουμε για τις επιλογές μας.

Φοβόμαστε τις κατσαρίδες - να μην μας πιάσει το κόκκινο στο φανάρι- μήπως αφήσαμε ανοιχτό το θερμοσίφωνα - φοβόμαστε να μην- φοβόμαστε να.

Φόβος για τους άντρες - φόβος για τις γυναίκες - για τους ομοφυλόφιλους - για τους ετεροφυλόφιλους - το σεξ - την επαφή - την αγάπη - την ελευθερία- την μιζέρια -την εμπιστοσύνη - το ασανσερ - την ευτυχία - το άγχος.

Ένα σπίτι καλά κλεισμένο. Μία ξαφνική επίσκεψη. Μία επίσκεψη που πυροδοτεί μια σειρά από γεγονότα τα οποία θα αλλάξουν τις ζωές όλων. Με κύριο, βασικό και ίσως μοναδικό πρωταγωνιστή Το Άγχος. Μια παράσταση για όλα αυτά που δεν λέγονται. Μια ιστορία που λίγο πολύ ζούμε όλοι. Η σκέψη που μουρμουράει στο κεφάλι μας, το άγχος για το πώς θα φανούμε, ο φόβος για το που θα πάμε .

Μια αμιγώς προσωπική μελέτη πάνω στην από κοινού αφήγηση μιας ιστορίας με αφορμή τα όσα λέγονται σε αυτήν και με εργαλεία τα όσα δεν τολμούν, ίσως ποτέ, να ειπωθούν.