Ένας Ανατολίτης, ένας Μωραΐτης, ένας Χιώτης, ένας Κρητικός, ένας Αρβανίτης, ένας Κύπριος κι ένας λογιότατος από την Κω, μαθαίνοντας την είδηση για την καταστροφή της αρμάδας του Ιμπραήμ στο Ναυαρίνο (1827), συγκεντρώνονται σε ένα πανδοχείο, για να γιορτάσουν το γεγονός. Το γλέντι, ωστόσο, γρήγορα θα ακολουθήσει μια σειρά παρεξηγήσεων και παρανοήσεων, αφού ο καθένας χρησιμοποιεί το ιδιαίτερο γλωσσικό του ιδίωμα. Η 'Βαβυλωνία', σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της παράστασης, αποτελεί ένα ''περιεκτικό και ανάγλυφο ντοκουμέντο της γεωγραφίας των διαλέκτων του ελληνικού χώρου […], που υπερσκελίζει το στενά γλωσσικό ενδιαφέρον, διότι οι διάλεκτοι, εικονίζοντας πραγματικές ψυχικές διαθέσεις […] λάμπουν σαν γοητευτικά, αυτόνομα και ισοδύναμα Βασίλεια, που δεν γίνονται το εμπόδιο στη συνεννόηση των ηρώων, αλλά μάλλον η αιτία για την πιο βαθιά κατανόηση μεταξύ τους''.