Χορεύοντας μέχρι τέλους (ο κυνηγός)

Θέατρο Καλλιρόης

Χοροθέατρο 2022
watchlist
-
- χρήστες
-
βαθμολόγησε

                                                            Χορεύοντας μέχρι τέλους (ο κυνηγός)
Είδος: χοροθέατρο. Σκηνοθεσία Μαρία Αγγέλου. Έτος παραγωγής 2022. Ανέβηκε στο θέατρο Θέατρο Καλλιρόης.

«Μου φαίνεται, ετούτη την παγωμένη ώρα της αυγής, ότι αυτή η φευγαλέα κραυγή, που παρασύρεται στα φτερά ενός πουλιού, είναι ο αναστεναγμός της ψυχής του κόσμου».
Γκυ Ντε Μωπασάν

Η χορογράφος Μαρία Αγγέλου, μετά από ένα διάστημα καλλιτεχνικής παύσης, επανέρχεται με μία νέα παράσταση χοροθεάτρου. Το Χορεύοντας μέχρι τέλους (ο κυνηγός) αντλεί έμπνευση από το διήγημα του Γκυ Ντε Μωπασάν Έρωτας και διαδραματίζεται μέσα στην εικαστική εγκατάσταση που καταλαμβάνει όλη τη σκηνή και έχει εμπνευστεί ο Αντώνης Βολανάκης. 

Η Μαρία Αγγέλου συνεργάζεται με μία εκλεκτή ομάδα συνεργατών, για να αφηγηθεί μέσω του χορού αυτήν την ξεχωριστή ιστορία, που μιλάει για την ύβρι απέναντι στη ζωή. Επί σκηνής, ένας κυνηγός σκοτώνει ένα πουλί και γίνεται μάρτυρας ενός υπερκόσμιου θρήνου, καθώς το ταίρι του νεκρού πουλιού δεν αντέχει να το αποχωριστεί. Από θύτης γίνεται θύμα συνειδητοποιώντας ότι ο έρωτας ξεπερνά το φόβο του θανάτου. «Ο άνθρωπος δεν ξέρει πια γιατί σκοτώνει, έχει χάσει την επαφή του με το περιβάλλον και τη σεβαστική του σχέση με τη φύση. Έχει χάσει την αξία της η ίδια η ζωή» σημειώνει η χορογράφος. Στο σκηνικό-εικαστική εγκατάσταση που έχει σχεδιάσει ο Αντώνης Βολανάκης και η Μαριάννα Νικολάου, ο κυνηγός, η γυναίκα του, δύο πουλιά του δάσους και ένας λαγός χορεύουν μέσα σε ένα κουκούλι που μοιάζει να ίπταται. Στην παράσταση συναντιόνται στοιχεία ιαπωνικής κουλτούρας, τόσο στη χορογραφία μέσω του butoh, όσο και στον σκηνικό χώρο και στα κοστούμια.

Όπως όλες οι δουλειές της Αγγέλου, η παράσταση έχει έντονη εικαστική γραφή. Η δραματουργία ακολουθεί ελλειπτική γραφή, που κινείται στο χωροχρόνο μιας αλληγορίας, καθώς αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα: μιας ιστορίας που έρχεται από το χώρο της «φύσης» για να ενημερώσει την «ανθρώπινη κατάσταση». Ενώ η ρέουσα συζήτηση μιλά για το μετά-ανθρώπινο στη συνάντηση με την τεχνο-επιστήμη, η Μαρία Αγγέλου επιστρέφει στη φύση για να κοιτάξει με τον χοροθεατρικό τρόπο της την συνύπαρξη με αυτό που λέμε φυσικό κόσμο, σχολιάζοντας την κατακτητική θέση του ανθρώπου.

Κεντρικό στοιχείο της παράστασης είναι η διαγενεαλογική συνάντηση σωμάτων επί σκηνής. Οι χορευτές έχουν ηλικίες από 24 έως 73 ετών και ο καθένας έχει εντρυφήσει σε διαφορετικές τεχνικές του σύγχρονου χορού, καταθέτοντας ξεχωριστά στοιχεία χορευτικής ταυτότητας, που συναντιούνται στη σκηνή μέσω της κιναισθησίας. Η Μαρία Αγγέλου προβάλλει το πώς το σώμα ώριμης ηλικίας μπορεί να συνδιαλέγεται όλο και περισσότερο με το συνειδητό και το ασυνείδητο. Ο ώριμος σε ηλικία χορευτής μπορεί μέχρι το τέλος της ζωής του να εξελίσσεται και να αλλάζει, ανακαλύπτοντας νέες ποιότητες, ανακαλύπτοντας την ποιητική στο χορό.

Ξεκίνησε
20/05/2022
Τελείωσε
30/05/2022
Κατηγορία
Έτος
2022
Διάρκεια
60'