Είχα χρόνια να βγω από παράσταση και να την συζητάω ασταμάτητα. Ένας μονόλογος, όσο σωστά και αν έχει σκηνοθετηθεί και αποδοθεί, δύσκολα με κερδίζει. Ο συγκεκριμένος, (ο οποίος έχει τεράστια διάρκεια 2:30 ωρών!) δε με άφησε να χαθώ ούτε στιγμή από τον απίστευτα συμπυκνωμένο, ακατάπαυστο λόγο του. Ο Ν. Χατζηπαππάς ξεδιπλώνει ένα μοναδικό ταλέντο (σκηνοθεσίας και απόδοσης) σε ένα τόσο νοσηρό έργο που εύκολα θα μπορούσε να είχε παρεκλίνει προς το χάος, κάτι που εδώ δε συνέβει ούτε μία στιγμή. Αφάνταστα σκληρό θέμα. Δύσκολο να το προτείνεις σε κοινωνικό περίγυρο. Μοναδική θεατρική δουλειά. Ασύλληπτο ταλέντο. Είναι μία παράσταση που με έκανε να νιώσω ότι είδα μετά από αρκετό καιρό, πραγματικό θέατρο. Τα συγχαρητήριά μου!