Ο Albert Camus γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1913 στην Αλγερία, που τότε ήταν γαλλική αποικία και πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1960 στο Βιλμπλεβέν της Γαλλίας. Υπήρξε δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και φιλόσοφος.
Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αλγερίας. Ίδρυσε το 1935 το «Θέατρο της Εργασίας» (le Theatre du Travail) στο Αλγέρι, το οποίο μετονόμασε σε «Θέατρο της Ομάδας» το 1937. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε εφημερίδα, αλλά η κυβέρνηση της Αλγερίας την απαγόρευσε, γεγονός που τον οδήγησε στην εγκατάστασή του στο Παρίσι, όπου εργάστηκε σε εφημερίδα και αργότερα ως εκδότης.
Από τα πιο σημαντικά του έργα υπήρξαν τα μυθιστορήματα «Ο Ξένος» (1942), «Η Πανούκλα» (1947) και «Η Πτώση» (1956). Από τα δοκίμιά του ξεχώρισαν τα «Ο Μύθος του Σίσυφου» (1942) και «Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος» (1951). Επίσης, έγραψε θεατρικά έργα όπως τα «Καλιγούλας» (1938), «Η Παρεξήγηση» (1944), «Κατάσταση Πολιορκίας» (1948) και «Οι Δίκαιοι» (1949).
Το 1957 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το συνολικό του έργο σε ηλικία 44 χρόνων. Ήταν ο δεύτερος νεότερος αποδέκτης του Νόμπελ. Με τα χρήματα του βραβείου μετέφερε και σκηνοθέτησε το έργο «Οι Δαιμονισμένοι» του Fyodor Dostoyevsky. Το έργο ανέβηκε στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 1959.
Στις 4 Ιανουαρίου 1960 σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό ατύχημα στη Γαλλία.