Ο Ευριπίδης γεννήθηκε το 480 π.Χ. στη Σαλαμίνα και πέθανε το 406 π.Χ. στην Αρχαία Πέλλα. Ήταν τραγικός ποιητής και ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία και τη μουσική. Υπάρχουν 81 γνωστά έργα του, αλλά μόνο 19 διασώζονται ακέραια.
Τα διασωθέντα έργα του είναι «Άλκηστις» (438 π.Χ.), «Ανδρομάχη» (περίπου το 420 π.Χ.), «Βάκχαι» (407 π.Χ.), «Εκάβη» (425 π.Χ.), «Ελένη» (412 π.Χ.), «Ηλέκτρα» (413 π.Χ.), «Ηρακλείδαι» (417 π.Χ.), «Ηρακλής Μαινόμενος» (424 π.Χ.), «Ικέτιδες» (περίπου το 422 π.Χ.), «Ιππόλυτος» (428 π.Χ.), «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (μετά το 406 π.Χ.), «Ιφιγένεια εν Ταύροις» (περίπου το 413 π.Χ.), «Ίων» (περίπου το 413 π.Χ.), «Κύκλωψ» (άγνωστη χρονολογία), «Μήδεια» (431 π.Χ.), «Ορέστης» (408 π.Χ.), «Ρήσος» (453 π.Χ.), «Τρωάδες» (415 π.Χ.) και «Φοίνισσαι» (περίπου το 409 π.Χ.).