Ο Αντώνης παίρνει πάντοτε το τρένο. Βιάζεται να προλάβει. Το πρόσφατο παρελθόν του τον κυνηγά. Η πραγματικότητα δεν του επιτρέπει να ξεφύγει από τις εικόνες. Έτσι είναι διότι δε θα μπορούσε αλλιώς. Δε δίνει δεκάρα για τίποτε. Χρειάζεται να κατουρήσει. Εξαρτώμενος από το κορίτσι του όσο είναι και από τον εαυτό του. Δε χρωστάει τίποτε σε κανέναν.