*στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι "What’ s myname” των Goin’ Through ειδικά γραμμένο για το «Τάο».

**Η παράσταση περιέχει διαλόγους με υβριστικό περιεχόμενο και ακούγονται δυνατοί κρότοι από πυροβολισμούς.

Έγραψαν για την παράσταση:

«Ο δημιουργός είχε την έμπνευση να ενώσει το ζεν της Ανατολής με την τρέλα της Δύσης. Αυτή η αρχέγονη συμπαντική δύναμη που γεννάει και ενώνει τα πάντα, λειτουργεί υπογείως και καταλυτικά στο έργο. Κόντρα τίτλος για μια παράσταση αιχμηρή με σπαράγματα ιδεολογιών, μύθων, θρησκειών και φαντασιώσεων. […] Μια κωμικοτραγωδία που αναβλύζει χυμούς. Κι ένα ειρωνικό σχόλιο για εκείνον τον δρόμο που θα σε κάνει μάγκα ή θα φέρει τη φώτιση. Η παράσταση στο «Επί Κολωνώ» επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι γράφονται ωραία έργα στις μέρες μας» [Ντίνα Καρρά, Onlytheater.gr]

«Πατώντας στο γνώριμο μοτίβο του ωμού ρεαλισμού και των περιθωριακών ηρώων, ο Γιώργος Καφετζόπουλος συστήνεται συγγραφικά, επιφυλάσσοντας μια μικρή μετατόπιση από την συνήθη, δημοφιλή, πρακτική: Αυτήν της φαρσικής αποδόμησης του υλικού του. Με την καθοριστική σκηνοθετική προσέγγιση της Δανάης Σπηλιώτη που ερεθίζει επιπλέον το γκροτέσκο στοιχείο μέσα από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της» [Στέλλα Χαραμή, Monopoli.gr]

«Συνολικά, το συγγραφικό ντεμπούτο του Γιώργου Καφετζόπουλου μάς αφήνει πολλά παράθυρα αισιοδοξίας για το θεατρικό του μέλλον. Το «Τάο» είναι μια παράσταση ερμηνειών με μια σκηνοθεσία που θυμίζει πόσο σημαντική είναι η φράση του Μίνωα Βολανάκη, σχεδόν 25 χρόνια μετά τον θάνατό του: "Σκηνοθεσία είναι αυτό που δεν φαίνεται".[Γιώτα Δημητριάδη, Viewtag.gr]

«Το «Τάο» στο Επί Κολωνώ έχει πολύ γέλιο, γιατί είναι σοβαρός ρεαλισμός […]Τα γέλια καθ’ όλη την διάρκεια της παράστασης διαδέχονταν την απόλυτη σιωπή. Ψυχρολουσία, ωμότητα, αλλά και τρυφερότητα ακόμα. Και μια άριστη απόδοση της σχέσης πατέρα-γιου, με ένα δυνατό χαστούκι για εμάς τους θεατές στο τέλος του έργου, κάτι που αφορά την σχέση τους και μας σφίγγει την καρδιά.Δείτε την παράσταση, απολαύστε την, αξίζει. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα». [Γεωργία Δρακάκη, Olafaq.gr]

«Το «Τάο» είναι μια παράσταση κωμική αλλά και ταυτόχρονα απόλυτα συγκινητική. Είναι μια παράσταση βαθιά αλληγορική που μέσα από το γέλιο σε βάζει στη διαδικασία να σκεφτείς την ίδια σου τη ζωή».[Λουκία Μητσάκου, Theaterproject365.gr]

«Απίθανος ο Γιώργος Καφετζόπουλος. Ένα νέο παιδί, με πολλές ικανότητες, όχι μόνο συγγραφικές (όπως ήδη αναφέραμε), αλλά και σκηνικές […] Ο Αντώνης Καφετζόπουλος είχε υπό τον έλεγχό του τη σκηνή, ακόμα κι όταν δεν χρειαζόταν να μιλήσει.Τέλος, ο τρίτος της παρέας, ο Θοδωρής Σκυφτούλης ερμηνεύει με όλο του το σώμα. Εξαιρετικός! Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι τρεις συμμετέχοντες είχαν επαφή και κοινό κώδικα επικοινωνίας, κι αυτό πέρασε αναμφισβήτητα και στους θεατές.Μπράβο σε όλους τους συντελεστές! Το «Τάο» είναι μία από τις φετινές παραστάσεις που εύκολα θα ξανάβλεπα» [Βικτώρια Πέππα, All4fun.gr]