Σε μια Ευρώπη σκοτεινή και μπερδεμένη ένας φτερωτός θεός χορεύει το τέλος πριν την κατάρρευση.

Ο Δημήτρης Λάλος με αφορμή το κείμενο του Χριστόφορου Χριστοφή, «Νιζίνκι, η προφητεία της φωτιάς» διερευνά το ανθρώπινο σώμα που είναι για κείνον ταυτόχρονα το θέμα και το μέσον. «Ένας κόσμος χωρίς πόνο θα ήταν ένας κόσμος ηλιθίων» μοιάζει να μας λέει ο Νιζίνσκι, μέσα από το άσυλο, τη φυλακή του...

• Τι σημαίνει «επιτελεστικό», δηλαδή performative, όρος που εισήχθη από τον Τζον Όστιν το 1955;
• Τι χρειάζεται ένα έργο τέχνης για να είναι παρουσιάσιμο;
• Πότε περάσαμε από το θεατρικό έργο, ως λογοτεχνικό είδος, στο θεατρικό έργο ως παραστάσιμο γεγονός;

Η μεταφορά της αλήθειας επί σκηνής κάνει τα όρια της παράστασης και του επιτελεστικού (performance) να διευρυνθούν. Η σχέση κοινού-καλλιτέχνη επαναπροσδιορίζεται. Ο αισθητικός χαρακτήρας της παράστασης διαμορφώνεται από την ιδιότητά της ως γεγονός. «Μας ανοίγονται καινούργιοι, άγνωστοι δρόμοι...»

Η παράσταση διαρκεί κατά προσέγγιση 2 ώρες, ενώ στο διάλειμμα θα προσφέρεται φαγητό από τον βραβευμένο σεφ Γιώργο Γληνό (Estia Awards 2017: Street Food Total Experience, Estia Awards 2017: Food Events ,Restaurant 100 2019: Top 10 Street Food, Restaurant 100 2019: Top 100 Restaurants in Greece, Estia Awards 2020: Party Experience - Food Events).