Πρωτότυπο το έργο του Μάριους φον Μάγενμπουργκ που θίγει το θέμα των διακρίσεων σε βάρος όσων αποκλίνουν από το κοινωνικά αποδεκτό (εδώ από τον όμορφο άνθρωπο) και την ανάγκη του ανθρώπου να είναι αποδεκτός από την κοινωνία σε βάρος τελικά των δικών του αναγκών και θέλησης. Ο πετυχημένος εφευρέτης θα πρέπει να είναι και όμορφος, κατά το κοινωνικά αποδεκτό πρότυπο, για να είναι αποδεκτός και να μην αποκλείεται από τα αυτονόητα. Στο τέλος όλοι θέλουν να είναι «όμοια» όμορφοι, ενώ ταυτόχρονα έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας και η ηθική τους. Μια παράσταση που διαθέτει χιούμορ και μεγάλη αμεσότητα με το κοινό, θέτει όμως και προβληματισμούς. Ο περιορισμένος σκηνικός χώρος επιβάλλει εφευρετικότητα και σχετική λιτότητα στην ανάπτυξη των σκηνικών, όπως επίσης και περιορισμό των ρόλων και ανάθεση περισσοτέρων του ενός σε ένα ηθοποιό. Ευρηματική η σκηνοθεσία και πολύ καλές οι ερμηνείες. Γενικά είναι μια πολύ καλή παράσταση.