«Το όνομα του πλάσματος είναι Μπακού και η αποστολή του είναι να τρώει τα όνειρα.»
Η νέα παραγωγή του Θεάτρου Τ προσκαλεί το κοινό σε ένα ατμοσφαιρικό ταξίδι στο ελάχιστα γνωστό σύμπαν της ιαπωνικής λογοτεχνίας, σε μια ονειρική καταβύθιση στον υπερφυσικό τρόπο θέασης της ανθρώπινης ύπαρξης, ζωντανεύοντας, για πρώτη φορά επί σκηνής, περίτεχνες ιστορίες των Ρυονοσούκε Ακουταγκάβα και Λευκάδιου Χερν, δύο από τις πιο γνωστές και επιδραστικές μορφές των ιαπωνικών γραμμάτων. Τη σκηνοθεσία του «Ονειροφάγου» αναλαμβάνει ο Σωτήρης Ρουμελιώτης, ένας από τους πέντε σκηνοθέτες που επιλέχθηκαν από την Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου τη σεζόν 2022-2023, ο οποίος συστήθηκε στο κοινό της Θεσσαλονίκης μέσα από τη «Μητέρα του σκύλου» του Παύλου Μάτεσι που ανέβασε πέρσι στο Τ με την ομάδα “Male di Luna”, της οποίας αποτελεί ιδρυτικό μέλος.
Εκκινώντας από τον παραδοσιακό μύθο του «Ονειροφάγου», όπως έχει καταγραφεί από τον Λευκάδιο Χερν, η σκηνή του Τ μετατρέπεται σε μια «έκθεση ονείρων», όπου τρεις ηθοποιοί και ένας μουσικός ενσαρκώνουν συλλογικά τις αλλόκοτες ιστορίες του Ακουταγκάβα, οι οποίες ακροβατούν ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, το τρομακτικό και το κωμικό, την καυστική κοινωνική κριτική και την ποιητική αλληγορία. Ιστορίες για απίθανα γεγονότα, απόκοσμα πλάσματα και παράξενους ανθρώπους που τείνουν να κατασκευάζουν ψευδείς πραγματικότητες προκειμένου να βρουν διαφυγή και ανακούφιση.
Αξιοποιώντας ποικίλα και πρωτότυπα θεατρικά εργαλεία και εκφραστικά μέσα, η παράσταση απελευθερώνει την ποιητική διάσταση και το αφοπλιστικό χιούμορ των ιστοριών, αναδεικνύοντας στοιχεία της παραδοσιακής και σύγχρονης ιαπωνικής κουλτούρας και εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την αξία των ονείρων για την ανθρώπινη ύπαρξη, καθώς και τα ρευστά όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, ανάμεσα σε όσα βλέπουμε και δεν βλέπουμε, σε όσα ζούμε και δεν ζούμε.
«Τον είδες τον δράκο; Τον είδες αλήθεια;»
Λίγα λόγια για τον Ρυονοσούκε Ακουταγκάβα
Ο Ρυονοσούκε Ακουταγκάβα (1892-1927) ήταν πολυγραφότατος Ιάπωνας συγγραφέας, γνωστός για την υφολογική του δεξιοτεχνία και τα διηγήματά του που, στο μεγαλύτερο μέρος τους, βασίστηκαν σε γεγονότα του ιαπωνικού παρελθόντος. Ξεκίνησε τη λογοτεχνική του σταδιοδρομία ενώ φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, όπου σπούδασε αγγλική λογοτεχνία από το 1913 έως το 1916. Η δημοσίευση του διηγήματός του «Ρασομόν» το 1915 οδήγησε στη γνωριμία του με τον Νατσούμε Σοσέκι, τον σημαντικότερο Ιάπωνα μυθιστοριογράφο της εποχής, με την ενθάρρυνση του οποίου ο Ακουταγκάβα άρχισε να γράφει μια σειρά ιστοριών προερχόμενων από συλλογές ιαπωνικών παραμυθιών του 12ου και του 13ου αιώνα, υπό το πρίσμα της ιδιαίτερης ματιάς του και της σύγχρονης ψυχολογίας. Πρόκειται για έναν από τους πιο πολυμεταφρασμένους Ιάπωνες συγγραφείς, ενώ αρκετές από τις ιστορίες του έχουν μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη, όπως το διήγημά του «Ρασομόν» στο οποίο βασίστηκε ο Ακίρα Κουροσάβα για την ομότιτλη ταινία του (1950), μια από τις ταινίες-σταθμούς στην ιστορία του ιαπωνικού κινηματογράφου.
Λίγα λόγια για τον Λευκάδιο Χερν
Συγγραφέας με πολυσύνθετη προσωπικότητα και ευρύτατη γκάμα ενδιαφερόντων και υφολογικών στιλ, ο Λευκάδιος Χερν (1850-1904) χαρακτηρίστηκε ως «Οδυσσέας Τριών Ηπείρων», καθώς η περιπετειώδης ζωή και η δράση του μοιράστηκαν μεταξύ Ευρώπης, Αμερικής και Ασίας (Ιαπωνίας). Γεννήθηκε το 1850 στη Λευκάδα από πατέρα Ιρλανδό και μητέρα Ελληνίδα, ενώ σε πολύ μικρή ηλικία αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Ιρλανδία, τα μουντά τοπία και τα μυστηριακά κάστρα της οποίας λέγεται ότι πυροδότησαν τη φαντασία του και το πάθος του για ιστορίες φαντασμάτων. Μετά από την Ιρλανδία και μία σύντομη περίοδο στο Λονδίνο, καταφεύγει, μόνος και πάμπτωχος, στον Νέο Κόσμο, όπου, μετά από τα πρώτα χρόνια της σκληρής δουλειάς και της οικονομικής ανέχειας, ξεκινά τη δημοσιογραφική του καριέρα στο Σινσινάτι και τη Νέα Ορλεάνη. Παράλληλα με τη δημοσιογραφία, αρχίζει να ασχολείται με τη μετάφραση και τη συγγραφή, συνεισφέροντας στην ανανέωση της αμερικανικής λογοτεχνίας με ένα είδος «ποιητικής πεζογραφίας». Στα 40 του αποφασίζει να εγκαταλείψει την επιτυχημένη καριέρα του για να περιπλανηθεί στην Άπω Ανατολή. Η παραμονή του στην Ιαπωνία υπήρξε καθοριστική για τη φήμη και τη δημοτικότητά του, συμβάλλοντας, μέσα από τις παράδοξες ιστορίες του, εμπνευσμένες από την πλούσια παράδοση της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, στη γνωριμία της Δύσης με τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία της Ανατολής.
Η παράσταση έχει επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Το Θέατρο Τ είναι προσβάσιμο σε αναπηρικά αμαξίδια.