Όσκαρ και η κυρία Ροζ

Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α.Ευαγγελάτου

Κοινωνικό 2022
watchlist
-
- χρήστες
-
βαθμολόγησε

                                                                                                        Θανάσης Τσαλταμπάσης,
                                                                                                                Μαρίνα Καλογήρου
                                                                                                                Όσκαρ και η κυρία Ροζ
                    
                                                                                                        Θανάσης Τσαλταμπάσης,
                                                                                                                Μαρίνα Καλογήρου
                                                                                                                Όσκαρ και η κυρία Ροζ
                    
                                                            Όσκαρ και η κυρία Ροζ
                    
                                                            Όσκαρ και η κυρία Ροζ
                    
                                                            Όσκαρ και η κυρία Ροζ
                    
                                                            Όσκαρ και η κυρία Ροζ
                    
                                                            Όσκαρ και η κυρία Ροζ
Είδος: κοινωνικό. Σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις. Ερμηνεύουν Αγοραστή Αρβανίτη, Θανάσης Τσαλταμπάσης, Λένα Νάτση, Μαρίνα Καλογήρου, Edgen Lame κ.α. Έτος παραγωγής 2022. Ανέβηκε στο θέατρο Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α.Ευαγγελάτου.

«Όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα,

αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία».

 

Ο δεκάχρονος Όσκαρ ζει στο νοσοκομείο, γιατί υποφέρει από μια βαριά μορφή λευχαιμίας. Κάποια στιγμή μαθαίνει τυχαία ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευτεί και ότι πρόκειται να πεθάνει σε λίγες μέρες. Στο αποκορύφωμα της απόγνωσής του, μια εκκεντρική ηλικιωμένη κυρία, γνωστή ως κυρία Ροζ, μια από τις εθελόντριες που κρατούν συντροφιά στα παιδιά του νοσοκομείου, του προτείνει ένα παιχνίδι: να θεωρήσει καθεμιά από τις μέρες που του απομένουν ως μια δεκαετία της ζωής του. Ο Όσκαρ σιγά-σιγά αρχίζει να πιστεύει το παιχνίδι και, κατά τη διάρκεια των τελευταίων του έντεκα ημερών, βιώνει μια πλήρη ζωή γεμάτη γεγονότα: έρωτες, γάμο, προδοσίες, αποχαιρετισμούς, επιστροφές, καβγάδες, αγκαλιές, δάκρυα, συγχώρεση. Τελικά πεθαίνει πιστεύοντας ότι έφτασε την ηλικία των 110 ετών, ικανοποιημένος και ευχαριστημένος που κατάφερε να ζήσει μια ζωή συναρπαστική.

 

Σύμφωνα με τον συγγραφέα της νουβέλας «όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία». Είναι προφανές ότι αυτή η σκέψη του Schmitt καθιστά την ιστορία του μικρού Όσκαρ πολύ σημαντική, ειδικά για την εποχή που ζούμε. Παρόλα αυτά, το κίνητρο για να την παρουσιάσουμε στο θεατρικό κοινό, είναι η ανάγκη μας να μιλήσουμε για τη χαρά να είσαι ζωντανός. Το να πιστέψεις και να βρεις αυτή τη χαρά, ακόμα και όντας σε απόγνωση λόγω δυστυχίας ή αρρώστιας, είναι το πιο σημαντικό αλλά και δύσκολο καθήκον για κάθε άνθρωπο. Χωρίς χαρά η ύπαρξή μας γίνεται  μίζερη και ανούσια. Πιστεύω ότι το πιο ωραίο που μπορεί να κάνει το θέατρο είναι να μιλήσει γι' αυτό.

Τσέζαρις Γκραουζίνις

 

Πάντα είχα στο μυαλό μου τη φράση του Ντοστογιέφσκι  ότι ο θάνατος ενός παιδιού μας εμποδίζει από το να πιστέψουμε στον Θεό. Ο μικρός Όσκαρ και η κυρία Ρόζ είναι ένα πραγματικό ζευγάρι φιλοσόφων. Και οι δύο είναι στο τέλος της ζωής τους. Εξαιτίας αυτού ή χάρη σε αυτό θα ανακαλύψουν θησαυρούς χιούμορ και φαντασίας κάνοντας την κάθε τους μέρα πλουσιότερη και χαρούμενη. Στο κάτω κάτω, είτε στα 10, είτε στα 50, είτε στα 100 την ίδια ζωή χάνεις. Δεν είναι η διάρκεια της ζωής που την κάνει να αξίζει αλλά η ποιότητα. Το δώρο της ζωής έρχεται με το δώρο του θανάτου.

Éric-Emmanuel Schmitt

 

 

Οι ηθοποιοί μιλούν για το έργο και την παράσταση

 

Θανάσης Τσαλταμπάσης

Πάντα συμφωνούσα με την άποψη ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν να ‘ναι η τελευταία. Όσο βουτάω όμως στον κόσμο του Όσκαρ αρχίζω να πιστεύω ότι η ζωή είναι μεγάλη και πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα με τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς.

 

Μαρίνα Καλογήρου

Νομίζω ότι στην εποχή που διανύουμε, το να μιλήσει κάποιος μέσα από την τέχνη του για την καλοσύνη, την ομορφιά και τη χαρά της ζωής, είναι επαναστατική πράξη.

 

Αγοραστή Αρβανίτη

Ο Όσκαρ, αυτό το παιδί, μου έχει δώσει πολλά εφόδια στην ψυχή μου και είμαι σίγουρη ότι θα τα δώσει και στο κοινό. Αυτή μου η σκέψη επιβεβαιώνεται καθημερινά βλέποντας τον τρόπο που το αντιμετωπίζει ο σπουδαίος, κατά τη γνώμη μου, σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις.

 

Τάσος Θεοφιλάτος

Ο μικρός μας Όσκαρ περνάει μια ολόκληρη  ζωή μέσα σε λίγες μέρες!  Τίποτα, μα τίποτα δεν είναι αδύνατο! Αρκεί να το πιστέψεις. Ευχαριστούμε Όσκαρ, οφείλουμε να ζήσουμε όπως εσυ, εφοσον ξέρουμε το τέλος, ας απολαύσουμε τη διαδρομή!

 

Ελένη Νάτση

Ο Όσκαρ ζει τις τελευταίες δώδεκα μέρες της ζωής του και μας εντυπωσιάζει όλους σαν μια πεταλούδα με τα πολύχρωμα φανταχτερά φτερά της που πετάει ευτυχισμένη από το ένα λουλούδι στο άλλο και ας έχει μικρή διάρκεια ζωής.

 

Edgen Lame

Όνομα: Όσκαρ. Ηλικία: 10 ετών. Πάθηση: λευχαιμία. Πάθος: απεριόριστο. Ένα αγοράκι, αθώο, γεμάτο θάρρος και αυτοσαρκασμό, μας εκμυστηρεύεται την δειλία των ανθρώπων να ανοίξουν τα μάτια και να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Μία ροζ ψυχή, φαντασία και με ελάχιστο χρόνο, καταφέρνει να δώσει νόημα στη ζωή του που οδεύει προς τον θάνατο με γοργούς ρυθμούς, όπως το πλοίο στην αγκαλιά του λιμανιού σπεύδει να φωλιάσει.

Ηθοποιοί

Αγοραστή Αρβανίτη
Πέγκι Μπλού/Μητέρα Όσκαρ/Μητέρα Πέγκι Μπλού
Τάσος Θεοφιλάτος
Γιατρός Ντίσελντορφ/Φούσκας
Λένα Νάτση
Προϊσταμένη/Σαντρίν/Μπριζίτ
Edgen Lame
Πατέρας Όσκαρ/Πάτερας Πέγκι Μπλού/Νοσηλευτής
Βοηθός σκηνοθέτη
Αγοραστή Αρβανίτη
Συγγραφέας
Eric-Emmanuel Schmitt
Σκηνογράφος
Κέννυ Μακ Λέλλαν
Ενδυματολόγος
Κέννυ Μακ Λέλλαν
Μουσική
Martynas Bialobzeskis
Φωτογράφος
Νίκος Κουστένης
Ξεκίνησε
19/02/2022
Τελείωσε
17/04/2022
Κατηγορία
Έτος
2022
Διάρκεια
90'