Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική κωμωδία που διεισδύει στο χώρο της εκπαίδευσης των ηθοποιών που θέλουν να μάθουν πως να κάνουν κωμωδία.

Οι αυτοσχεδιασμοί και οι ασκήσεις τους καθώς και η διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ τους, είναι ο κύριος άξονας της αφήγησης, μιας σημερινής ιστορίας, όπου οι ήρωές της αντιστέκονται με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας στο ζοφερό τοπίο των καιρών μας.

Απάντηση με γέλιο αντιπροτείνει ο συγγραφέας με το ένατο κατά σειρά θεατρικό του έργο, έξι χρόνια μετά το «Δόξα πατρή», εκφράζοντας την άποψη του πως «το να μάθεις να γελάς μ αυτό που σε βασανίζει, σε οδηγεί στην λύση και στην κάθαρση».