Νούμερο 83, Πατ Τάι Γκάι: Τηγανητά νουντλς ρυζιού με αυγό, λαχανικά, κοτόπουλο και πικάντικη σάλτσα από φιστίκι, μέτρια καυτερό.

Πέντε πρόσωπα μεταμορφώνονται επί σκηνής σε δεκαεπτά διαφορετικούς ανθρώπους μιας σύγχρονης πολυεθνικής κοινωνίας.
Πέντε Ασιάτες μάγειρες, στην κουζίνα του ταϊλανδο-κινεζο-βιετναμέζικου εστιατορίου, Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΑΚΟΣ, μας αφηγούνται τις ιστορίες των ενοίκων πάνω και δίπλα από αυτό το οίκημα, καθώς και το τι συμβαίνει μέσα στην κουζίνα.
Πέντε ηθοποιοί ξετυλίγουν το νήμα αυτών των σύντομων, σχεδόν «κινηματογραφικών» σκηνών, με όσο το δυνατό λιγότερα μέσα, με μοναδικά οχήματα τα σώματα και τις φωνές τους.

Με ένα άκρως έξυπνο κείμενο και γραφή γεμάτη χιούμορ και ευαισθησία ,ο Ρόλαντ Σιμελπφένιχ κατορθώνει να αποτυπώσει το σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι, σχολιάζοντας όλες της πληγές του δυτικού κόσμου, παρουσιάζοντάς μας την εικόνα μιας φθαρμένης Ευρώπης που λίγο- λίγο φτάνει στη δύση της.
Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΑΚΟΣ είναι ένα βαθιά πολιτικό έργο που καταπιάνεται με τις ανθρώπινες σχέσεις, τη βία, τη μετανάστευση, το trafficking και την ανάγκη μας για επιβίωση, . Το παζλ της ιστορίας συντίθεται μέσα από έναν καταιγιστικό ρυθμό, παραγγελίες εξωτικών φαγητών και καυστικό χιούμορ.
Στο κέντρο της ιστορίας, ένας παράνομος νεαρός Κινέζος που υποφέρει από πονόδοντο και η χαμένη μικρή αδελφή του που, χωρίς να το γνωρίζει, ζει μερικά πατώματα μακριά του.
Τι συμβαίνει κι έχουμε πάψει πια να ακούμε ο ένας τον άλλο;
Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις καταρρέουν;
Γιατί είμαστε τόσο απομονωμένοι;