Ποια ήταν η αφορμή για μια τόσο πρωτότυπη ιδέα συγκερασμού της θεατρικής τέχνης με την Ομοιοπαθητική;

Έμεινα 17 χρόνια στην Αγγλία, σπούδασα υποκριτική και εργαζόμουν ως ηθοποιός. Τα 4 τελευταία χρόνια γνώρισα την Ομοιοπαθητική θεραπεία, ως ασθενής στην αρχή , μετά την ερωτεύτηκα και την σπούδασα στο πανεπιστήμιο. Όταν λοιπον διαβάζαμε τα φάρμακα της Ομοιοπαθητικής, αναλύαμε ανθρώπινες ιδιοσυγκρασίες. Το κάθε φάρμακο της Ομοιοπαθητικής περιγράφεται στα βιβλία, ως ένα άτομο το όποιο συμπεριφέρεται έτσι κι έτσι, και κάνει αυτό και αυτό, όταν γίνεται αυτό και αυτό γύρω του ή μέσα του. 3.000 χαρακτήρες διαφορετικοί, μεγάλος πλούτος. Στον γυρισμό από το πανεπιστήμιο πρός το σπίτι έβαζα τα ακουστικά και άκουγα μουσική, φανταζόμουν αυτούς τους χαρακτήρες να αλληλεπιδρούν σε μία ιστορία και το κοινό να ταυτίζεται με τον ήρωα που παίζει το συγκεκριμένο ομοιοπαθητικό φάρμακο, δηλαδη να ταυτίζεται με το φαρμακό του. Στο μάθημα είπα στον καθηγητή ότι θα κάνω την Ομοιοπαθητική θετρικό έργο και θεώρησε πως είναι μία πολύ καλή ιδέα. Αυτό ήταν.

Αναφέρετε στην περιγραφή του έργου ότι χρησιμοποιείτε καινοτόμες εφαρμογές. Ποιες είναι αυτές;

Το έργο μας είναι διαδραστικό, και το κοινό έχει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην παράσταση, υπάρχει μια ιστορία απιστίας που επαναλαμβάνεται 3 φορές με διαφορετική κατάλληξη ανάλογα με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που παίζουν. (Ομοιοπαθητικές Ιδιοσυγκρασίες). Βλέπουμε, ακούμε, νιώθουμε την πλοκή μέσω λάιβ υποκριτικής, μέσω σινεμά και μέσω της αφήγησης. Ο χώρος του Μπάγκειον μας βοήθησε να εμπνευστούμε κάτι τόσο μαγικό, κάθε δωμάτιο από το ισόγειο μέχρι τον δεύτερο όροφο λέει μία ιστορία.

Η ομάδα COEVAL I, αναφέρεται στο δελτίο τύπου ότι θέλει ένα θέατρο για όλους και ότιακολουθεί την Αριστοτέλεια θεωρεία της Θεατρικής Κάθαρσης. Μπορείτε να μας το εξηγήσετε λίγο περισσότερο;

Τα συναισθήματα όπως συμπάσχω, κατανοώ, συναισθάνομαι, είναι ο στόχος της ομάδας μας, για την παράσταση. Όταν νιώθω αυτό που νιώθεις ταυτίζομαι μαζί σου και μοιράζομαι μια καθαρτική εμπειρία με ενα ασφαλή τρόπο που οδηγεί στην θεατρική Αριστοτέλεια κάθαρση. Είναι ο πρωταρχικός λόγος που πάμε στο θέατρο. Έχει ευεργετικά για την υγεία του ανθρώπου αποτελέσματα αυτού του είδους το θέατρο. Να βρίσκουμε Ομοια Πάθη με τους ήρωες, να βρίσκουμε το Ομοιοπαθητικό μας μέσα σε μία ιστορία. Πού είμαι Όμοιος με τον ήρωα; Τι φάρμακο (ιδιοσυγκρασία) παίζει αυτός ο ήρωας; Ωχ λές να είμαι τελικά Λικοπόντιουμ;

Ο σκελετός του έργου είναι η απιστία ενός συζύγου, η ανακάλυψη από την συζυγό του και οι επιπτώσεις αυτών στη ζωή τους. Γιατί να μην σκηνοθετήσετε μια παράσταση χωρίς καινοτόμες εφαρμογές, χωρίς τη διάδραση του κοινού. Τι προσφέρει παραπάνω αυτή η σύλληψη;

Η σύλληψη αυτή κάνει την παράσταση πολύ πλούσια και ζωντανεύει την ατμόσφαιρα, μιας και οι ηθοποιοί ξέρουμε κάθε βράδυ τα λόγια που θα πούμε, πότε θα χτυπήσει, η πόρτα κτλ. Όταν το κοινό παίρνει μέρος δεν έχεις την παραμικρή ιδέα τί θα γίνει, πώς θα αντιδράσουν, αν θα αντιδράσουν και αυτό από μόνο του έχει μία σύνδεση με την πραγματική ζωή. Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στο επόμενο λεπτό, δεν μπορούμε να προετοιμαστούμε για το τι θα γίνει πριν γίνει. Η διάδραση δίνει ζωή στο θέατρο, η γνώμη του θεατή είναι συμαντική, και η σκηνοθεσία αλλάζει κάθε βράδυ από το κοινό και όχι από εμένα.

Αναφέρεται στο δελτίο τύπου ότι δημιουργείται ένα διαδραστικό περιβάλλον στην παράσταση, δηλαδή εμπλέκεται και ο θεατής. Εννοείτε ότι συμμετέχει νοητικά ή και στην πράξη; Ποιος είναι ο σκοπός της ομάδας σας ή αν θέλετε το όραμά σας;

Ο θεατής εμπλέκεται στην παράσταση διακριτικά αλλά ο στόχος μας είναι να νιώσει πως η ιστορία και το δράμα των ηρώων τον αφορά. Το όραμα μας είναι να μοιραστούμε με τον θεατή μια εμπειρία στην οποια θα νιώσουμε αυτό που έλεγε ο πατέρας της ομοιοπαθητικής Σαμιουελ Χάνεμαν, ότι εάν θέλεις να θεραπεύσεις κάποιον πρέπει να τον ακούσεις λειτουργικά και όχι να τον κρίνεις όταν έρχεται σε σένα για βοήθεια. Οι χαρακτήρες του έργου μας είναι γεμάτοι πάθη, είναι όμως εύκολο να δεις αυτή τη παράσταση χωρίς να τους κρίνεις, γιατί νιώθεις πως κι εσύ έχεις φερθεί καποτε παρόμοια με αυτούς.

Ο θεατής έχει σημασία να ξέρει τι σημαίνει ο τίτλος της παράστασής, να έχει πληροφορία πριν τη δει ή αναφέρεται με κάποιο τρόπο μέσα στο έργο;

Ο Χάνεμαν είναι ο άνθρωπος που συνέχισε την ιδέα του Ιπποκράτη, ότι τα όμοια θεραπεύονται από τα όμοια τους. Έκανε πράξη μια ιδέα η οποία προήλθε από τον πατέρα της Ιατρικής. Στην παράσταση έχουμε ένα δώμάτιο στο οποίο η γυναίκα του Χάνεμαν, η Μέλανη Χάνεμαν εξηγεί πολλά πράγματα σχετικά με την Ομοιοπαθητική και το έργο του Σαμιουελ Χανεμαν. Ο θεατής είναι καλό να διαβάσει έστω και δύο γραμμές για την Ομοιοπαθητική επιστήμη πριν έρθει να μας δεί γιατί θα του είναι πιο οικείο το θέμα.

Μια πιο γενική ερώτηση. Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχουν και δημιουργούνται τόσες πολλές ομάδες αυτή τη στιγμή στο ελληνικό θέατρο;

Το θέατρο είναι πνευματική εκδήλωση και βοηθά τον κόσμο να οραματίζεται σήμερα με ότι έχει. Είναι ένα παιχνίδι, έχει ερωτισμό και ρομαντικά στοιχεία. Έχει πολύ δουλειά η οποία κάποιες φορές σε κάνει να γελάς με την ψυχή σου. Σου μαθαίνει να μην πέρνεις τίποτα πολύ σοβαρά και είναι ένα μέσο εκμάθησης πνευματικής και ψυχικής καλλιέργειας. Οι άνθρωποι πιστεύω έχουν κουραστεί από τις “έδρες” στον καλλιτεχνικό και πολιτικό κόσμο και δεν έχουν πίστη πια στο τι φαίνεται αλλά στο τι είναι. Ό,τι είναι παγιωμένο είναι παλιακό και έχει μία απόλυτη, άκαμπτη πλευρά. Ο άνθρωπος έχει ιδέες και πρέπει να εκφράζει την γνωμη του, την άποψή του, όχι μόνο να ακούει κούφιες λέξεις. Οι άνθρωποι εμεπιστεύονται πια τους υπέροχους εαυτούς τους και δημιουργούν υπέροχους ορίζοντες μόνοι τους. Γιατί το αξίζουν.

Υπάρχει στις σκέψεις άλλο πρότζεκτ για το μέλλον;

Δουλεύουμε για το Hahnemann VOL.2 για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για την περίοδο Οκτ/Νοεμβ 2019  και για τις «Ανθρωπότητες» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Ιούνιο 2019. Στο Μέγαρο Μουσικής θα φτιάξουμε την συνέχεια  του Hahnemann Vol 1., το Vol.2 και στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά θα φτιάξουμε μια παράσταση με θέμα την γενναιοδωρία του ατόμου που ζεί ανέστιος. Ο Κ. Διαμαντής, η ομάδα του, εμείς, αλλά και άλλες ομάδες  θα απασχολήσουν το κοινό με καλλιτεχνικά δρώμενα τα οποία μιλούν για θέματα όπως η παιδική κακοποίηση, ψυχικές ασθένειες, οι ανέστιοι του Πειραιά και άλλα πολύ σπουδαία θέματα. Είναι μια πολύ όμορφη κίνηση που θα ευαισθητοποιήσει το κοινό την καλοκαιρινή περίοδο.