Συνέντευξη
Άννα Καλαϊτζίδου: Μέσα από τα μάτια μπορούμε να δούμε κι αυτά που δε λέγονται
Η ηθοποιός Άννα Καλαϊτζίδου πρωταγωνιστεί στα Μάτια σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη και μας μιλάει για τα υπαρξιακά ερωτήματα του χαρακτήρα που υποδύεται.
Ποιος είναι ο ρόλος σας στο έργο; Τι χαρακτηριστικά έχει;
Είναι μία οφθαλμίατρος, που έρχεται σε ένα μικρό χωριό από την πόλη, και βρίσκει μπροστά της κάποιον που ονειρεύτηκε!
Είναι πολύ μοναχική, και λειτουργεί με έναν δικό της ιδιαίτερο τρόπο, που την κάνει να παραπαίει ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία.
Η οφθαλμίατρος υπόσχεται να θεραπεύσει τον τυφλό Πάμπλο και αναστατώνει την οικογένεια. Το πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί να το καταφέρει; Ποιες δικές τις επιθυμίες προβάλει πάνω σε αυτήν την κίνηση;
Πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί να τον θεραπεύσει. Είναι κάτι που το έχει ξανακάνει. Το ιδιαίτερο που
προβάλλει σε αυτόν είναι ότι με τη δική του θεραπεία αισθάνεται ότι θα θεραπεύσει και την μοναξιά της και ό,τι στραβό υπάρχει στη ζωή της.
Πιστεύει ότι αυτή είναι η στιγμή που κάτι θα αλλάξει κάτι και στη δική της τη ζωή χωρίς να ξέρει βεβαίως με ποιο τρόπο.
Τι ερωτήματα αναδύονται μέσα από το έργο και τους χαρακτήρες;
Τα ερωτήματα που αναδύονται είναι κυρίως υπαρξιακά. Τι είναι αυτό που λέμε ζωή; Και τι κάνουμε με αυτό; Τι είναι αγάπη; Πως την νιώθουμε, πώς την εκφράζουμε, πώς την διαχειριζόμαστε; Όλοι κινούνται γύρω από αυτά τα ερωτηματικά, ο καθένας ανάλογα με τη φάση τη ζωή του και με το πρίσμα που βλέπει τα πράγματα εκείνη την ώρα.
Μόνο μέσα από τα μάτια μπορούμε να "δούμε";
Προφανώς η αντίληψή μας ενισχύεται από όλες μας τις αισθήσεις, αλλά τα μάτια πιστεύω ότι είναι το πιο ισχυρό όργανο που μας συνδέει με την πραγματικότητα. Μέσα από τα μάτια μπορούμε να δούμε κι αυτά που δε λέγονται, αλλά χωρις αυτά μας λείπει ένα μεγάλο κομμάτι της αλήθειας.
Ο φόβος του θανάτου είναι στην ουσία ο φόβος για κάτι άγνωστο. Πώς βιώνει το φόβο του θανάτου ή και της ίδιας της ζωής η Σεζάρια, η οφθαλμίατρος που υποδύεστε;
Ο μεγαλύτερος φόβος της Σεζάρια απ’ όσο καταλαβαίνω είναι στο πώς να διαχειριστεί την ίδια τη ζωή. Την μοναξιά της. Βρίσκει νόημα μόνο στα τραγούδια και αυτό είναι το μόνο πράγμα που την κάνει χαρούμενη και την συντονίζει με την πραγματικότητα. Η σύνδεση της με τη ζωή είναι τα τραγούδια. Μπροστά στα μεγάλα ερωτηματικά του θανάτου, στέκεται με μία τεράστια απορία.
Το θέατρο, η υποκριτική είναι ένα μέσο για να ανακαλύψετε το νόημα των πραγμάτων;
Το θέατρο και υποκριτική είναι σίγουρα ένας δρόμος για να γεννιούνται ατελείωτα και καινούργια ερωτηματικά. Προσπαθώντας να απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ναι ίσως ανακαλύπτεις κάτι που μπορεί να σε συνδέσει με κάτι που ονομάζεται νόημα.
Είναι σίγουρα πολύ παρηγορητικό ότι μοιράζεσαι όμως αυτές τις ανησυχίες και αυτά τα ερωτηματικά με άλλους ανθρώπους, και το ότι ασχολείσαι με αυτά τα θέματα, σίγουρα τα κάνει λιγότερο τρομακτικά.
Με τον Παντελή Δεντάκη, το σκηνοθέτη του έργου, έχετε συνεργαστεί ξανά, θυμάμαι σίγουρα την "Πενθεσίλεια". Τι είναι αυτό που σας αρέσει στη συνεργασία αυτή;
Με τον Παντελή Δεντάκη έχουμε ξανάσυνεργαστεί πριν από δύο χρόνια στον Κύκλωπα του Ευριπίδη και εκτός αυτού γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια! Τα χαρακτηριστικά που αγαπώ πολύ στον Παντελή είναι η ψυχραιμία του η βαθιά του αγάπη για τους άλλους και η φοβερή ευγένεια που έχει. Εύχομαι να συνεργαστούμε και πολλές ακόμα φορές, και αν συνεχίζει να είναι τόσο καλός εύχομαι να τον παντρευτώ και να γεράσουμε μαζί!
Το γεγονός οτι έχετε παιδί σας έχει επηρεάσει στο πώς και αν θα επιλέξετε ένα ρόλο ή όχι; Αν σας αφορά;
Το γεγονός ότι έχω κάνει παιδί, με έχει κάνει μητέρα. Είναι μία συνολική αλλαγή που έχει συμβεί στην ύπαρξή μου, και συμπαρασύρει τη στάση μου απέναντί στην δουλειά στη ζωή στους άλλους ανθρώπους. Μπορεί να είναι διαφορετικές οι επιλογές που κάνω τώρα, ή διαφορετικός ο τρόπος που επιλέγω, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί πια είμαι διαφορετική και εγώ.
