Συνέντευξη

Μαρία Προϊστάκη: Ως ηθοποιός μου αρέσει να "ταξιδεύω", να βιώνω πολλές διαφορετικές ζωές

4 Δεκεμβρίου 2019  |  από Πέπη Καλλίλα
Μαρία Προϊστάκη: Ως ηθοποιός μου αρέσει να
Η Μαρία Προϊστάκη μας μιλάει για το έργο, το συμβολισμό του υπνοδωματίου όπου διαδραματίζεται όλη η παράσταση και τέλος για την πραγματική αγάπη.

Πώς αποφασίσατε να ανεβάσετε το συγκεκριμένο έργο με τον Γιώργο Χριστοδούλου;

Το συγκεκριμένο έργο ήταν μια πρόταση του Γιώργου. Το σκέφτηκε ένα βράδυ μετά από μια μακρά περίοδο αναζήτησης έργων με θέμα τις σχέσεις των ζευγαριών. Το αγόρασε το επόμενο πρωί, το διάβασα μέσα σε μία ώρα, το έκλεισα συγκινημένη και είπα το ναι. Την ίδια μέρα το προτείναμε στο Από Μηχανής θέατρο. Αυτό που μας κέντρισε σ’ αυτό το έργο ήταν το "φως" που έχει. Η γλυκιά γεύση που σου αφήνει στο τέλος. Γιατί κι εμείς ήμασταν σε μια φάση ζωής που θέλαμε διακαώς να μιλήσουμε γι’ αυτό το "φως".

 

Γιατί ολόκληρο το έργο διαδραματίζεται στο δωμάτιο του ζευγαριού και πιο συγκεκριμένα στο κρεβατι τους; Τι συμβολίζει αυτό;  

Καταρχήν υπάρχει μια ρεαλιστική διάσταση στο δραματικό τόπο. Το υπνοδωμάτιο και δη το κρεβάτι είναι ο τόπος που ένα ζευγάρι συναντιέται κυρίως στην αρχή και στο τέλος της μέρας, που κάνει απολογισμό του τι έζησε, που προετοιμάζεται γι αυτό που πρόκειται να ζήσει, που αγαπιέται ή συγκρούεται. Είναι ο τόπος που ψιθυρίζει, λέει γλυκόλογα αλλά κάποιες φορές μπορεί και να φωνάξει, να γυρίσει πλευρό, να βαρέσει δυνατά την πόρτα και να πάει να κοιμηθεί στο σαλόνι. Συμβολικά είναι ολόκληρο το σπίτι αυτού του ζευγαριού, όλος τους ο κόσμος αλλά και η σχέση τους. Κάποιες φορές είναι τακτοποιημένο και κάποιες άλλες είναι μαλλιά κουβάρια και δεν μπορείς να βρεις την άκρη των σκεπασμάτων. Ανάμεσα στα σεντόνια υπάρχουν απομεινάρια από στιγμές μάχης όπως ένα βιβλίο που πέταξε ο ένας στον άλλο πάνω στα νεύρα του, υπάρχουν όμως και τα πρώτα παπουτσάκια του παιδιού τους. Είναι σίγουρα ένας τόπος που συνυπάρχουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους.

 

Ο ερχομός ενός παιδιού μπορεί να δημιουργήσει τριβές στο ζευγάρι, ακόμα κι αν είναι καλά ο ένας με τον άλλον;

Ο ερχομός ενός παιδιού είναι μια τεράστια αλλαγή στη ζωή του ζευγαριού. Από εκεί που ήταν δύο, ξαφνικά γίνονται τρείς και αυτός ο τρίτος άνθρωπος έχει μια πολύ έντονη και απαιτητική παρουσία. Όλες οι ισορροπίες και οι ρόλοι χάνονται και πρέπει να ξαναβρεθούν ή μάλλον να δημιουργηθούν σε νέες βάσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρξουν τριβές.

 

Φαντάζομαι οι θεατές θα βρίσκουν στην παράσταση πολλές στιγμές να ταυτιστούν με τους χαρακτήρες του έργου; Τι σου λένε μετά την παράσταση;

Η επαφή με τους θεατές σ’ αυτή την παράσταση είναι κάτι πολύ ευχάριστο. Βλέπω ότι άνθρωποι όλων των ηλικιών είτε είναι θεατρόφιλοι είτε όχι επικοινωνούν με την ιστορία των ανθρώπων που διηγούμαστε, τους κατανοούν, γελάνε, συγκινούνται και εντέλει ταξιδεύουν στον κόσμο και τη ζωή αυτού του ζευγαριού. Είναι ένα ταξίδι που κάνουμε όλοι μαζί και στο τέλος λέμε ο καθένας τις προσωπικές του ιστορίες που ήρθαν στην επιφάνεια με αφορμή το έργο.

 

Το γεγονός ότι με τον Γιώργο Χριστοδούλου είστε και ζευγάρι στη ζωή, έκανε τις πρόβες πιο εύκολες ή πιο σύνθετες;

Πριν ξεκινήσουμε τις πρόβες σκεφτόμασταν ότι πρέπει να προσέξουμε να διαχωρίσουμε τη ζωή μας από τη δουλειά μας ώστε να διαφυλάξουμε και τα δύο. Τελικά το γεγονός ότι είμαστε ζευγάρι στη ζωή αλλά και το ότι συμφωνούμε καλλιτεχνικά, λειτούργησε θετικά. Κάναμε τα πάντα πολύ πιο γρήγορα και πολύ πιο ομαλά και δημιουργικά σε σχέση με το πώς γίνονται συνήθως τα πράγματα σε μία πρόβα. Δε χρειαζόταν να πούμε πολλά και τα πράγματα στη σκηνή λειτουργούσαν αμέσως γιατί ήμασταν πολύ καλά συνεννοημένοι στο τι ψάχνουμε και στο πως θα το πετύχουμε. Επίσης υπήρχε πολύ εμπιστοσύνη και αδιαπραγμάτευτη αλληλοεκτίμηση κάτι που πάντα λειτουργεί απελευθερωτικά για ένα ηθοποιό.

 

Γιατί κατά τη γνώμη σου συχνά χάνεται η επικοινωνία μεταξύ των ζευγαριών. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν περισσότερο;

Ο χρόνος που περνάει είναι εχθρός και φίλος όλων μας σε όλα τα επίπεδα. Είναι ένας παράγοντας κλειδί για πολλά ζητήματα στη ζωή μας και σίγουρα και για τις σχέσεις. Όταν ξεθωριάσει το πρώτο διάστημα του τυφλού έρωτα, έρχεται ο καθένας αντιμέτωπος με μια πιο καθαρή εικόνα του άλλου και της σχέσης και εκεί πάντα υπάρχουν δύο δρόμοι. Αυτός της αγάπης και της ευγνωμοσύνης για την τύχη σου να συναντηθείς μ ’αυτόν τον άνθρωπο ή αυτός της απογοήτευσης και του πένθους για το τέλος της προηγούμενης περιόδου. Σ’ αυτή τη δεύτερη περίπτωση η επικοινωνία χάνεται και κατ’ επέκταση και η σχέση ακόμα κι αν αυτή τυπικά συνεχίσει να υφίσταται. Όποιοι όμως είναι αρκετά έξυπνοι και έτοιμοι για να επιλέξουν το πρώτο, συν το χρόνο, ανταμείβονται.

 

Υπάρχει συνταγή για να κρατηθεί μια σχέση; Τι μας μαθαίνει το έργο του Ολλανδού Γιαν Ντε Χάρντογκ;

Το έργο του Γιαν Ντε Χάρτογκ μας μιλάει για την Αγάπη που νικάει τα πάντα και συγκρατεί το ζευγάρι ενωμένο κόντρα σε όλες τις δυσκολίες. Η Αγάπη είναι κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη δύναμη που υπάρχει στον κόσμο, φυσικά και μπορεί να κρατήσει μια σχέση, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από αυτό αλλά είναι μια πολύ ιδιαίτερη "φίλη". Απαιτεί από εσένα να αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου, κάτι καθόλου αυτονόητο κι έπειτα απαιτεί πολύ φροντίδα, επαγρύπνηση, ωριμότητα και νηφαλιότητα. Και εδώ οι "πιστοί" ανταμείβονται αδρά.

 

Ασχολείσαι εκτός από την ηθοποιία και με τη μετάφραση κειμένων; Τι είναι αυτό που σου αρέσει στον έναν και στον άλλο ρόλο;

Ως ηθοποιός μου αρέσει να ‘’ταξιδεύω’’, να βιώνω πολλές διαφορετικές ζωές. Δε μου φτάνει μόνο η δική μου. Πολλές φορές με πληγώνει ο κόσμος στον οποίο ζω, η χρονική περίοδος στην οποία ζω και θέλω να μπω σε άλλους κόσμους για να ξεκουραστώ. Ως μεταφράστρια μου αρέσουν οι λέξεις που από ανοίκειες γίνονται οικείες και βλέποντας τις, βλέπω χαρακτήρες και ιστορίες να ξετυλίγονται.

 

Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια για επόμενες δουλειές;

Υπάρχουν σχέδια και για επόμενα έργα και για μεταφράσεις αλλά προς το παρόν μέχρι τα μέσα Γενάρη κοιμάμαι και ξυπνάω στο «Νυφικό κρεβάτι»!