Ο Γιάννης Κότσιφας υποδύεται τον Πρόβουλο, στην Λυσιτράτη του Οδυσσέα Παπασπηλιώπουλου, ο οποίος έρχεται σε σύγκρουση με τη Λυσιστράτη, για τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων αλλά και για το πώς μπορούμε να δούμε με κάποια άλλη μάτια τον κόσμο γύρω μας. Μας απάντησε σε μερικές ερωτήσεις για τον χαρακτήρα του αλλά και για το έργο γενικοτερα. 

1) Πώς είναι να ξανακάνεις θέατρο μετά από τόσους μήνες αποχής και μέσω των συνθηκών που ζούμε;

Είναι μεγάλη ευλογία και τύχη να δουλεύω αμέσως μετά την καραντίνα. Δυστυχώς αυτή η κατάσταση θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη ανεργία στον κλάδο μας - που από πριν, προϋπήρχε σε υψηλά νούμερα - και ο χειμώνας φαίνεται αρκετά ζοφερός για όλους. Ελπίζω το κράτος να μεριμνήσει γενναιόδωρα σε αυτήν την περίπτωση. Στις πρόβες τηρήσαμε πιστά το πρωτόκολλο που δόθηκε από το υπουργείο υγείας. Βέβαια η τήρηση απόστασης και η απαγόρευση για σωματική επαφή δημιούργησε μεγάλη δυσκολία. Αλλά νομίζω προσαρμοστήκαμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Τα εμπόδια πολλές φορές οδηγούν και σε λύσεις που δεν τις φαντάζεσαι. Εννοώ σκηνοθετικά και υποκριτικά. Ελπίζω να έχουμε καταφέρει κάτι καλό.

2) Μίλησε μου για τον αντιπολεμικό χαρακτήρα του έργου;

Το έργο είναι βαθιά αντιπολεμικό προτείνοντας άλλους τρόπους διευθέτησης συγκρούσεων ή οποιαδήποτε μορφής και να είναι αυτές. Δύο κόσμοι, δύο ιδεολογίες, δύο τρόποι ζωής έρχονται αντιμέτωποι και αγωνίζονται για το ποιος έχει δίκιο. Η Λυσιστράτη προτείνει την ειρήνη και την συμφιλίωση. Εκεί βρίσκεται ίσως και το βάθος αυτού του έργου που είναι σαν να σου λέει «ξέχνα το πώς είμαστε και πάμε να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Να βρούμε καινούργιους τρόπους να συμβιώνουμε». Το συγκινητικό στα έργα του Αριστοφάνη είναι αυτή η αναζήτηση για μία καλύτερη ζωή, για ένα «πέταγμα» προς κάπου αλλού. Μία ουτοπία.

3) Τι είναι αυτό που αντιπροσωπεύει ο Πρόβουλος τον οποίο υποδύεσαι;

Ο Πρόβουλος είναι ένας άρχοντας της Αθήνας (υπουργός στη δικιά μας μετάφραση) ο οποίος διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα και δίνει λύσεις σε προβλήματα που προκύπτουν. Αντιπροσωπεύει την εξουσία, την πατριαρχία. Απόλυτος στις απόψεις του (μόνο ο πόλεμος μπορεί να μας σώσει) αμετακίνητος στις αρχές του. Στο έργο  επεμβαίνει για να πατάξει την επανάσταση των γυναικών και τρώει τα μούτρα του βέβαια με  πολύ κωμικό τρόπο.

4) Είναι ένα έργο για την αιώνια σύγκρουση ανάμεσα στο αντρικό και γυναικείο φύλλο;

Σίγουρα είναι και αυτό ως ένα σημείο. Αλλά νομίζω ότι η έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης δεν έχει  φύλλο, και αυτό είναι πάντα μία πληγή  για την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν και αυτό οδηγεί στον φόβο που έχει σαν κατάληξη τον πόλεμο, τον ρατσισμό και σε όλη την παθογένεια του ανθρώπου.

5) Θα ήθελες να μου μιλήσεις για την επικαιρότητα των έργων του Αριστοφάνη;

Νομίζω είναι αυτονόητο ότι είναι επίκαιρο έργο η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη καθώς μιλάει για την ανάγκη του ανθρώπου για ειρήνη και για μία καλύτερη ζωή.

6) Υπάρχουν σύγχρονες Λυσιστράτες;

Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν πιστεύω τέτοιου είδους άνθρωποι. Άνθρωποι που κάνουν τέτοιου είδους πράξεις και δεν το γνωρίζει και κανένας... Το ίδιο μπορεί να είναι και ο καθένας μας ανά πάσα στιγμή. Με το πώς λες την καλημέρα σου, πώς εκφράζεις την αγάπη σου, πώς σέβεσαι τον άλλον, πώς στέκεσαι στην ανάγκη του άλλου, πώς αντιμετωπίζεις την αδικία. Είναι όλα αυτά στοιχεία που μπορούν να σε κάνουν μία σύγχρονη Λυσιστράτη.