Πες μου λίγα λόγια για την παράσταση.

Το Ημερολόγιο ενός σκύλου είναι μία πολυμεσική παράσταση για μια γυναίκα που αναζητά στο διαδίκτυο ίχνη του σκύλου της που έφυγε από τη ζωή. Εικόνες από μέρη που ταξίδεψαν, βίντεο, μουσική, φωτογραφίες, καθώς και υλικό μέσα από το διαδίκτυο συνθέτουν το ψηφιακό της ημερολόγιο.

Από τους Ολυμπιακούς του 2004 μέχρι και σήμερα, παρακολουθούμε τη διαδρομή αυτής της γυναίκας σε έναν κόσμο που κινείται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Με τη συνδρομή της τεχνολογίας, των υπολογιστών, των αναλογικών και ψηφιακών μουσικών οργάνων, στήνεται από την ίδια ένας μηχανισμός που θυμίζει χρονοκάψουλα. Ταξιδεύοντας στον χρόνο, αναβιώνει γεγονότα και προσωπικές ιστορίες που χάραξαν τον δρόμο της προς την ενηλικίωση.

Ποιος είναι ο ρόλος σου;

Είμαι ο βασικός αφηγητής, η γυναίκα που αναζητά τα ίχνη του σκύλου της στο διαδίκτυο αλλά και ο άνθρωπος που χειρίζεται τα πολυμέσα σε αυτό το προσωπικό στούντιο μνήμης. Ο ρόλος μου επί σκηνής είναι σύνθετος γιατί ταυτόχρονα είμαι ο αφηγητής, ο μουσικός, ο χειριστής της εικόνας και ο τεχνικός ήχου της παράστασης.

Τι σου αρέσει περισσότερο σε αυτήν την παράσταση;

Υπάρχει μία ελευθερία ως προς την απόδοση της. Καθώς η αφήγηση είναι σπονδυλωτή, αποτελείται από ιστορίες και κεφάλαια, έχω τη δυνατότητα σε κάθε παράσταση να αλλάζω τη σύνθεση και τη σειρά της αφήγησης. Έτσι κάθε παράσταση ποτέ δε μοιάζει με την προηγούμενη η την επόμενη. Αυτή η συνθήκη με κρατά σε εγρήγορση και η παράσταση δε μπαίνει στον αυτόματο πιλότο.

Τι προκλήσεις έχεις να αντιμετωπίσεις σε σχέση με τον ρόλο που υποδύεσαι;

Τη συνεχή μετατόπιση στο χρόνο και το χώρο. Ο αφηγητής βρίσκεται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, τη μνήμη του και την πραγματικότητα. Υπάρχει μια ορχήστρα πολυμέσων επί σκηνής, o ήχος και η εικόνα εναλλάσσονται με ταχύτητα και ενσωματώνονται στην αφήγηση. Όλο αυτό το σύνθετο σύστημα, αποτελεί μεγάλη πρόκληση γι’ αυτόν που το χειρίζεται επί σκηνής. Αυτό το προσωπικό στούντιο μνήμης είναι πολύ απαιτητικό. Απαιτεί συγχρονισμό και ακρίβεια.

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου πιστεύεις ότι σε έχουν βοηθήσει σε αυτή την απαιτητική δουλειά του ηθοποιού;

Μπορώ να φανταστώ μία συνθήκη και να την υλοποιήσω. Θα μπορούσα να πω πως έχω μία οργανωμένη φαντασία.

Πώς διαχειρίζεσαι την κριτική; θετική ή αρνητική.

Με στωικότητα. Προσπαθώ να αντλήσω στοιχεία που θα με βοηθήσουν να βελτιώσω τον τρόπο δουλειάς μου. Πολλές φορές μία κακή κριτική είναι περισσότερο εποικοδομητική από έναν διθύραμβο. Αυτό που πληγώνει  τους καλλιτέχνες δεν είναι η αρνητική κριτική, αλλά ο τρόπος που αυτή διατυπώνεται.

Έχουν αλλάξει οι συνθήκες εργασίας στον καλλιτεχνικό χώρο μετά τα κινήματα #metoo και τα σκάνδαλα που ξέσπασαν τα τελευταία 2-3 χρόνια;

Θέλω να πιστεύω ότι κάποια πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν προς το καλύτερο. Γίνονται μικρά αλλά σταθερά βήματα προς  αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα για να αποδώσουν καρπούς τα κινήματα και να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις απαιτείται χρόνος. Όμως το σίγουρο είναι ότι μπήκε το νερό  στο αυλάκι.