Συνέντευξη

Δημήτρης Καπουράνης: Το πραγματικό στοίχημα αυτής της παράστασης είναι να αποδοθεί ο λόγος καθαρά και ειλικρινά.

4 Μαΐου 2023  |  από Πέπη Καλλίλα
Δημήτρης Καπουράνης: Το πραγματικό στοίχημα αυτής της παράστασης είναι να αποδοθεί ο λόγος καθαρά και ειλικρινά.
Ο Δημήτρης Καπουράνης μίλησε στο unstage για την ποιητικότητα του έργου, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και για τη διαχείρηση της κριτικής.

Πες μου λίγα λόγια για την παράσταση

Κατ’ αρχάς το θεατρικό κείμενο γράφτηκε από την Έλλη Παπαδημητρίου περίπου το 1940 (εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1941 στο Κάιρο, ενώ στη συνέχεια κάθε 10 χρόνια, ως φόρο τιμής στην Μικρασιατική καταστροφή το ξαναδουλεύει, το 52’, το 62’, το 72’ και τέλος το 82’). Ο λόγος είναι ποιητικός με πυκνές αφηγήσεις και εικόνες πλούσιες σε αισθήσεις με έναν αξιοσημείωτο τρόπο. Οι λέξεις φέρουν από μόνες τους αναμνήσεις από έναν τόπο που τα σύνορα των ανθρώπων ήταν δισδιάκριτα αν όχι ανύπαρκτα. Πολιτισμοί αγκαλιασμένοι στους φθόγγους. Εμείς αφηγητές, κάτοικοι ενός τόπου καινούριου για μας, προσπαθούμε να θυμίσουμε και να θυμηθούμε τα όσα αφήσαμε πίσω μας - με πόνο και χαρά. Η αφήγηση είναι λιτή - οι εικόνες καθαρές και ο λόγος πυκνός. Στόχος μας είναι να αγκαλιάσουμε απαλά το κείμενο και να φέρουμε στο κοινό ανθρώπους που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουν, μα η Έλλη τους δίνει. 

 

Ποιος είναι ο ρόλος σου;

Οι ρόλοι είναι χωρισμένοι σε γενιές - εγώ αφηγούμαι τη νεότερη γενιά που οδηγήθηκε περισσότερο από το συναίσθημα και λιγότερο από τη λογική. Παιδιά που χάσανε οικογένεια και σπίτι εν μια νυχτί - παιδιά που φανατιστήκανε μέχρι θανάτου.

 

Τι σου αρέσει περισσότερο σε αυτήν την παράσταση;

Απολαμβάνω αρκετά τον λόγo που έχει πλάσει η Έλλη καθώς και την ίδια την ομάδα. Επαναδιαπραγματευόμαστε το κείμενο σε κάθε παράσταση - προσπαθούμε όσο καλύτερα γίνεται να στηρίξουμε το ποίημα της Έλλης μέρα τη μέρα.

 

Τι προκλήσεις έχεις να αντιμετωπίσεις σε σχέση με τον ρόλο που υποδύεσαι;

Νομίζω πως το πραγματικό στοίχημα αυτής της παράστασης είναι να αποδοθεί ο λόγος καθαρά και ειλικρινά καθώς αρκετές από τις λέξεις δεν τις γνώριζα καν. Πόσο μάλλον τα νοήματα και τον ειρμό των προτάσεων.

 

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου πιστεύεις ότι σε έχουν βοηθήσει σε αυτή την απαιτητική δουλειά;

Όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες - ένιωθα ότι οι λέξεις απλά έρχονται και φεύγουν από τον στόμα μου χωρίς να συμβαίνει τίποτα - γιατί απλά δεν τις καταλάβαινα δεν μπορούσα να συνδεθώ με τίποτα. Έχω όμως αρκετή υπομονή και καλή διάθεση να έρθω στα πράγματα - και κάπως έτσι έγινε.

 

Πώς διαχειρίζεσαι την κριτική; θετική ή αρνητική;

Δεν θα πω ψέματα, με επηρεάζει αρκετά. Αγχώνομαι μόνο στην ιδέα ότι κάποιος θα γράψει κριτική. Υπάρχουν πάντα καλοπροαίρετοι και κακοπροαίρετοι άνθρωποι, έτσι και οι κριτικοί. Δεν ξέρω ακριβώς τι με τρομάζει - ίσως το ότι κάποιος ξεμπροστιάζει μιαν αδυναμία μου και την εκθέτει δημόσια - είναι τρομακτικό δεν είναι; Παρ’ όλα αυτά έμαθα να το διαχειρίζομαι κι αυτό και νομίζω χρόνο τον χρόνο θα τις χρησιμοποιώ για καλό μου - αν και εφόσον με ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος άνθρωπος που γράφει.

 

Photo credit: Πάτροκλος Σκαφίδας