Ποιος είναι ο ρόλος σου στην παράσταση;

Εγώ κάνω τον Τέσμαν. Είναι ο άντρας της Έντα Γκάμπλερ. Είναι ένας άνθρωπος χαμηλότερης κοινωνικής τάξης από την Εντα. Αυτός ο γάμος είναι μια σύμβαση γιατί η Έντα κάπως έχει ξεμείνει, έχει μεγαλώσει και είναι μόνη της, οπότε συμβιβάζεται να παντρευτεί τον Τέσμαν. Για τον Τέσμαν από την άλλη, αυτός ο γάμος είναι μια ευκαιρία να ανέβει κοινωνική τάξη, χωρίς ωστόσο να είναι ιδιαίτερα φιλόδοξος. Του αρκεί να έχει μια καλή θέση στο πανεπιστήμιο, να κάνει την έρευνα του, να βολευτεί θα λέγαμε. Αυτό που τον ενδιαφέρει πολύ είναι η έρευνα, έχει στα σκαριά να γράψει ένα βιβλίο και μαζεύει αρχεία, και  είναι πολύ αφοσιωμένος σε αυτό.

Πώς είναι το σκηνικό στημένο;

Στην ουσία είναι ένα σπίτι υπό κατασκευή. Δεν υπάρχει καναπές, υπάρχουν μερικές καρέκλες με αμπαλάζ, δεν υπάρχει μέρος να ακουμπήσουν τα σώματα. Κινούνται σε έναν άβολο χώρο με έναν άβολο τρόπο.

Ποια ήταν η σκηνοθετική προσέγγιση;

Οι ήρωες  να γνωρίζουν όλα για όλους, χωρίς να εκφράζουν τίποτα προς τα έξω , να κρατούν τους τύπους και να μην  αγγίζουν δύσκολα ζητήματα. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί μια δυσκαμψία και στα σώματα, μια άβολη κατάσταση. Από μέσα βέβαια όλα τα συναισθήματα βράζουν, προσπαθούν να βρουν μια διέξοδο προς τα έξω.

Το πρωταγωνιστικό πρόσωπο του έργου είναι η Έντα, μια γυναίκα. Τι άνθρωπος είναι;

Είναι ένα πλάσμα που σε σχέση με όλους τους άλλους, δεν έχει προτεσταντική αποστολή, μια αποστολή που πρέπει να εκπληρώσει . Όλοι οι υπόλοιποι έχουν έναν σκοπό, κάτι που πρέπει να ασχολούνται, κάτι ζωτικό. Η Έντα παρακολουθεί όλους τους άλλους προσπαθεί να καταλάβει και  προσπαθεί να βρει διέξοδο σε μια ζωή που  ως γυναίκα,  της είναι απαγορευμένη . Η Έντα είναι μια γυναίκα που σκέφτεται εκτός της εποχής της. Δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα βρίσκεται πίσω από έναν άνδρα. Έχει μεγαλώσει ως ένα πολύ δυναμικό παιδί και δεν μπορεί τώρα να περιοριστεί. Δεν μπορεί να κατανοήσει πώς μπορεί ο κόσμος να υπάρχει έτσι, ότι αυτή είναι η κανονικότητα.

Αυτή είναι η τρίτη φορά που παίζεις "Έντα Γκάμπλερ".

Ναι έχω παίξει όλους τους αντρικούς ρόλους. Με διαφορετικούς σκηνοθέτες κάθε φορά. Η κάθε εμπειρία είναι εντελώς διαφορετική. Κάθε προσέγγιση και ανάγνωση ήταν διαφορετική.

Τι σου αρέσει στον Τέσμαν;

Ο Τέσμαν εγκλωβισμένος και αυτός στην αποστολή του προσπαθεί να επιβιώσει , προσπαθεί να ενηλικιωθεί . Και το ενδιαφέρον είναι ο κυνισμός του  Καταρχάς , δεν έχει επιλέξει ακόμα αν είναι παιδί ή αν είναι ενήλικας. Κινείται στα όρια. Μεγάλωσε με τις θείες του, οι οποίες μέχρι πρόσφατα του φέρονταν σαν παιδί. Στην πρώτη σκηνή του έργου του φέρνει η θεία του ως δώρο, τις παντόφλες του, κι εκείνος συγκινείται.  Η προσπάθεια αυτή ενηλικίωσης του, κινείται  ανάμεσα στο εφηβικό παιχνίδι και την σκληρότητα   προς την Έντα, μια το βλέπουμε αθώο και και ευάλωτο στις αποφάσεις των άλλων, και μετά κυνικό . Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι.

Η Έντα Γκάμπλερ γράφτηκε το 1891. Ωστόσο παίζεται ακόμα. Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που έχει αυτό το έργο;

Είναι ένα έργο πρωτοποριακό. Συμβαίνει κάτι εντυπωσιακό. Έχει πολλές διαφορετικές αναγνώσεις. Υπάρχουν σημεία του έργου που μπορούν να ισχύουν πολλές ερμηνείες ταυτόχρονα. Όπως κινείται ο σκελετός του έργου, σου δίνει το δικαίωμα να πας όπου θέλεις και να είσαι πιστός στη γραμμή του. Οι θεατρολόγοι γράφουν πως με αυτό το έργο ο Ίψεν εγκατέλειψε τον ντετερμινισμό 

Υπάρχουν αυτοσχεδιασμοί στην παράσταση;

Στη δική μας παράσταση υπήρχαν πολλοί αυτοσχεδιασμοί  στις πρόβες, εκεί δόθηκε  χώρος στους ηθοποιούς να αυτοσχεδιάσουν στις κινήσεις στις δράσεις αλλά και στο ύφος . Ωστόσο υπήρχε εξ αρχής ένα αρχικό σχέδιο που μας δόθηκε , ένας καμβάς πάνω στον οποίο αυτοσχεδιάσαμε . Αυτός ήταν τα έκθετα σώματα , και η  αμηχανία αυτής της έκθεσης.

Ο Ίψεν χρησιμοποιεί το χιούμορ στο έργο αυτό;

Έχει πολύ χιούμορ. Δεν είναι φάρσα , οριακά μπορείς να πεις ότι υπάρχουν και σημεία φάρσας ,αλλά σίγουρα έχει  χιούμορ . Όταν υπάρχουν όλες αυτές οι δυσκολίες, οι κοινωνικές συμβάσεις, όλη αυτή η προσπάθεια να κρύψεις τα συναισθήματα σου , η αποφυγή της σύγκρουσης ,.. όλα αυτά είναι και τραγικά αλλά και πολύ αστεία . Η ζωή η ίδια έχει το δράμα και το χιούμορ την ίδια στιγμή.

Δεν είναι η πρώτη φορά που δουλεύεις με τον Δημήτρη Καραντζά. Πες μας για τη συνεργασία σας.

Είναι η τέταρτη συνεργασία μας στη σειρά με τον Δημήτρη. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ξέρει πάρα πολύ καλά τι θέλει, οπότε σου δίνει το πλαίσιο με ξεκάθαρο και συγκεκριμένο τρόπο. Και βέβαια μέσα σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν αυτές οι ελευθερίες που λέγαμε παραπάνω στο χτίσιμο του χαρακτήρα. Ως ηθοποιός νιώθεις μεγάλη ασφάλεια με τον Δημήτρη, να ξέρεις ότι ακόμα και σε μια αδυναμία σου, που όλοι έχουμε, εκείνος μπορεί να σου δώσει την οπτική του και να σε βοηθήσει να πας εκεί που είναι το επιθυμητό. Οπότε αυτό σε ξεκλειδώνει. Δεν είναι πάρα πολλοί οι σκηνοθέτες που έχουν αυτήν την ικανότητα.