Συνέντευξη

Χρήστος Θάνος: Σκέψεις και λέξεις καραντίνας

8 Απριλίου 2020
Χρήστος Θάνος: Σκέψεις και λέξεις καραντίνας
Ο Χρήστος Θάνος καταθέτει την ποιητική του ματιά για την κατάσταση εγκλεισμού μας. Και αφήνει μια χροιά αισοδοξίας. Άλλωστε όλα είναι θέμα οπτικής.

Τόσος χρόνος… τόσος άπλετος χρόνος!

Κι όμως, είναι τόσο δύσκολο να συγκεντρώσεις τις σκέψεις σου.

Οι ιδέες πολλές. Τα ερεθίσματα αμέτρητα.

Μα πώς να συλλαβίσεις μια λέξη;

Κάθε γράμμα τώρα έχει τη δική του βαρύνουσα σημασία. Κάθε γράμμα κραυγάζει «είμαι εδώ», διεκδικώντας την ουσιαστική του θέση στη σκέψη σου, στα γραπτά σου, στις πράξεις σου.

Τώρα δεν έχεις περιθώρια για τσαπατσουλιές. Τώρα έχεις όλον τον χρόνο με το μέρος σου. Κανείς και τίποτα δεν σε πιέζει τώρα. Τώρα δεν έχεις δικαιολογίες.

Τώρα.

Εδώ.

Είσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου. Και έχεις την υποχρέωση να σε θυμηθείς, ή ακόμα και να σε γνωρίσεις. Να σε δεις έτσι ακριβώς όπως είσαι. Απογυμνωμένο και απροστάτευτο.

Τώρα.

Εδώ.

Έχεις τη δυνατότητα να καταδυθείς στα βάθη της ύπαρξής σου και με τον φακό των ματιών σου να τα φωτίσεις όπως δεν το έχεις τολμήσει ποτέ.

Τώρα.

Εδώ.

Μπορείς να είσαι εσύ. Όπως ήσουν κάποτε. Να ξαναγίνεις έφηβος, παιδί, βρέφος.

Αν όχι τώρα τότε πότε;

Μπορείς να δεις μέσα σου μακριά και έξω σου μακριά. Μπορείς να είσαι μέρος του εαυτού σου και μέρος του όλου. Μπορείς να νιώσεις την πανανθρώπινη ύπαρξή σου. Μπορείς να δεις ότι είσαι κομμάτι της ανθρωπότητας κι ότι η ανθρωπότητα είναι κομμάτι δικό σου.

Αν όχι τώρα τότε πότε;

Και όταν ξαναβγούμε έξω στους δρόμους και κοιταχτούμε άφοβα στα μάτια, τότε θα δούμε ο ένας στον άλλον τον εαυτό μας. Θα θυμηθούμε, θα σεβαστούμε, θα συμπονέσουμε.

Και θα χαμογελάσουμε.

Και όταν βουτήξουμε στα δροσερά νερά της θάλασσας και ξαπλωθούμε στο χώμα κάτω, τότε θα νιώσουμε πού ανήκουμε. Στο εδώ και στο τώρα.

Μπορεί να είναι για λίγο. Αλλά είναι αυτό. Μόνο αυτό. Και τίποτα άλλο.

Και θα χαμογελάσουμε.