Συνέντευξη

Ζωή μετά Χαμηλών Πτήσεων - O θίασος

8 Νοεμβρίου 2017  |  από Δέσποινα Κελεσίδου
Ζωή μετά Χαμηλών Πτήσεων - O θίασος
Συναντήσαμε τους πρωταγωνιστές του έργου "Ζωή Μετά Χαμηλών Πτήσεων" λίγο πριν την παράσταση και τους ζητήσαμε να μοιραστούν μαζί μας σκέψεις και συναισθήματα.

Δημήτρης Αγοράς (Πεθαμένος, Κρατούμενος)

Πώς γεννήθηκε η ιδέα της  παράστασης;

Σκηνοθετώ κάποιες ερασιτεχνικές ομάδες  όπου για χάρη τους έκανα τη σύνθεση των κειμένων του Αρκά. Έχω κάποιους μαθητές ερασιτέχνες στο Β΄Δημοτικό  Βούλας, για τους οποίους βρίσκω έργα ώστε να παίζουν όλοι μαζί και επειδή δεν υπάρχουν έργα στο παγκόσμιο ρεπερτόριο με πολλούς ήρωες όπως 15 γυναίκες και 8 άντρες ,κάνω κάποιες συρραφές έργων από Αγκάθα Κρίστι για παράδειγμα όπου συγχωνεύω τρία έργα της σε ένα. Έτσι ξεκίνησε σαν παιχνίδι να φτιάξω τα κόμικς του Αρκά ώστε να ανεβάσουμε μια παράσταση. Το 2015 που ξεκίνησε αυτή η ιδέα δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ότι θα είμαι εδώ τώρα (χαμόγελα).

 

Δεν ήταν ένα εγχείρημα με μεγάλο βαθμό δυσκολίας;

Αν το κάνεις με κέφι, περνάς καλά. Με θυμάμαι να ξενυχτάω  στην κουζίνα μου με τα άπαντα του Αρκά αλλά να χαίρομαι. Με τη βοήθεια της ομάδας μάς πήρε ένα τρίμηνο περίπου να βρούμε τη θεατρική δομή και όταν τελικά παρουσιάστηκε στο κοινό το αποτέλεσμα, ξεπέρασε κάθε προσδοκία!  Ήρθαν άνθρωποι του θεάτρου και το είδαν, ήρθαν και μου ζήτησαν τα κείμενα και εκεί ήταν που είπα  ‘βρε λες’; Στη συνέχεια το μοιράστηκα με δυο φίλους, ενθουσιάστηκαν κι εκείνοι και μαζεύτηκε ο θίασος. Το δύσκολο βέβαια ήταν να βρεις και να πείσεις τον Αρκά, αλλά έγινε κι αυτό, μια ιστορία σαν παραμύθι , να τον βρεις, να σε εμπιστευτεί σε πρώτη φάση. Στο Vault που ξεκινήσαμε δίναμε και εξετάσεις για το τι θα πει ο Αρκάς…

 

Πόσο δύσκολο ήταν να πειστεί και να σας εμπιστευτεί ο Αρκάς;

Στην αρχή το φοβόταν αρκετά είναι η αλήθεια. Μας είπε θα το δούμε αλλά επειδή στην πορεία έμεινε ικανοποιημένος  τελικά μας βοήθησε. Τον γνώρισα και από την αυστηρή αλλά και από την ανθρώπινη και φιλική πλευρά. Σε πρώτη φάση είδε τη σύνθεση των κειμένων και μας έδωσε το ok, από εκεί και πέρα δεν ήξερε πώς, τι, σκηνικά, κοστούμια…αλλά στην πορεία ήρθε;  Το είδαν οι φίλοι του; Μας αγάπησε, μας έδωσε το βιβλίο του, έφτιαξε και την αφίσα μας για την παράσταση, οπότε τώρα είναι ‘παρά τω πλευρώ μας’ και μας προωθεί και από τη σελίδα του στο facebook όσο μπορεί και τον ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό.

 

Μια ατάκα, την αγαπημένη σου από όλη την παράσταση και το λόγο.

Η αγαπημένη μου αν θες είναι και η πιο πολιτική. Ο Αρκάς σε όλο του το έργο έχει πολιτικά σχόλια αλλά η αγαπημένη μου είναι μια σκηνή  από τον Ισοβίτη όπου αποφυλακίζεται ένας κρατούμενος μετά από 35 χρόνια και ρωτάει ο ίδιος το δεσμοφύλακα: "Ξέρεις τι μου έλειψε πιο πολύ αυτά τα 35 χρόνια που ήμουν φυλακή;" "Οι γυναίκες;" ρωτάει ο δεσμοφύλακας. "Όχι" απαντάει ο φυλακισμένος. "Το σπίτι σου;" "Όχι", απαντάει. "Μου έλειψε  το δικαίωμα να λεω "Όχι". Τα είπε όλα, είναι επίκαιρο γιατί είχαμε ένα όχι, γιατί είπαμε πολλά όχι που έχουν γίνει ναι, έχουμε πάψει πια να λέμε όχι. Για μένα είναι και η στιγμή της παράστασης, μπορεί και όλο το θέατρο να κλαίει από τα γέλια αλλά σε αυτή τη σκηνή δεν θέλω να ακουστεί κιχ, είναι από τις στιγμές που δεν μπορείς να γελάσεις, και αν γελάσεις θα είναι το πικρό γέλιο.

 

Ποιά τα συναισθήματά σου για τη συγκεκριμένη παράσταση και την πορεία της;

Ο Αρκάς είναι ιδιοφυής και το χιούμορ του τσακίζει, δύο λέξεις φτάνουν και κλαις, οπότε όταν άρχισα να ασχολούμαι και είδα ὀτι το υλικό είναι τεράστιο στεναχωριόμουν που έπρεπε να αφήσω κάτι απ’ έξω. Αλλά δε χωράνε όλα...καλά να είμαστε και μπορεί να υπάρξει συνέχεια. Είναι πολλοί χαρακτήρες που δεν παρουσιάζουμε όπως ο Κόκκορας, οι ήρωες από τη show business κλπ. Άμα κάτσω και γράψω, μπορεί να πάρω σύνταξη με τα κείμενα του Αρκά. Για μένα είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει τα 25 χρόνια που κάνω θέατρο. Πέρα από το ότι είναι δικό μου παιδί έχει και πολύ πλάκα γιατί πετύχαμε να φεύγουμε από το σπίτι μας και να ερχόμαστε με χαρά, και το νιώθουμε όλοι αυτό.

 

Πώς θα χαρακτήριζες  τον Αρκά;

Στον τομέα του είναι ο Αρκάς και όλοι οι άλλοι, είμαι και φαν και ίσως να αδικώ τους άλλους λόγω της ‘διατριβής΄που έχω κάνει αλλά είναι πάντα επίκαιρος, αναστατώνει, δημιουργεί αντιθέσεις, εντάσεις, μιλάει με τα σκίτσα του πάντα ή άντε με ένα σχόλιο στο facebook . Ο Αρκάς  χωρίς να είναι διδακτικός, χωρίς να σου κουνάει το δάχτυλο σε κάνει να κοιτάς  τη ‘μούρη’ σου στον καθρέφτη και να απορείς.

 
Μαρία Μπαλούτσου (Λουκρητία, Στέλλα κομμώτρια, Γυναίκα κρατούμενου)

Μια ατάκα, την αγαπημένη σου από όλη την παράσταση και το λόγο

Δύσκολο πολύ, είναι πάρα  πολλές! Κάτσε να σκεφτώ…μ’ αρέσει πάρα πολύ ο  μπαμπάς σπουργίτης  που λέει στο γιο του ότι ξέρω ότι σε εγκατέλειψε η μητέρα σου, ξέρω  ότι μεγαλώνεις  σε μια δύσκολη πόλη, ξέρω ότι τα πράγματα γύρω σου δεν είναι εύκολα, ξέρω ότι είναι όλα βίαια, και στο τέλος του λέει αλλά ΔΕ ΣΕ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ! Και πραγματικά το καταλαβαίνω γιατί είναι αυτό που θέλεις ρε παιδί μου να βρεις μια δικαιολογία για όλους και για όλα αλλά πραγματικά  δεν αντέχεις άλλο, αυτήν την ατάκα την αγαπώ (χαμογελά). 

 

Συναισθήματα που ένιωσες όταν σου έγινε πρόταση για συμμετοχή στην παράσταση

Όταν με πήρε ο Δημήτρης και μου είπε για τον Αρκά έπαθα σοκ. Τα πρώτα συναισθήματα ήταν φόβος και αγωνία επειδή έπρεπε να παραστήσω στη σκηνή κάτι που είναι ιερό. Ο Αρκάς είναι ιερός. Είναι τα σκίτσα του, είναι δισδιάστατα, έχουν εικόνα, έχουν λόγο. Και έρχομαι εγώ σε ένα κείμενο με εικόνα και πρέπει να τα ξεχάσω και να κάνω κάτι άλλο που να μην είναι και προσβλητικό απέναντι στο κείμενο. Οπότε το πρώτο συναίσθημα ήταν φόβος, αγωνία  αν θα τα καταφέρω  και πώς θα το κάνω, αλλά νομίζω ότι το έχουμε προσεγγίσει με πολύ σεβασμό και πολύ προσωπικά ο καθένας οπότε το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό.

 

Πώς θα χαρακτήριζες τον Αρκά;

Τον διαβάζω από μικρή, τον εκτιμώ βαθιά γιατί έχει κρατήσει την ανωνυμία του, κάτι που είναι σπάνιο για μένα για έναν καλλιτέχνη να μην θέλει να δείχνει το εγώ του και το πρόσωπό του. Είναι πανέξυπνος, αστείρευτος, από τους πιο σημαντικούς ίσως συγγραφείς  που έχουμε στην Ελλάδα, χαίρομαι  που μας έδωσε την ευκαιρία να πιάσουμε το έργο του γιατί το είδαμε και πιο εσωτερικά, γιατί σε φέρνει αντιμέτωπο με πάρα πολλά θέματα, εσένα, τον κάθε ένα από εμάς  προσωπικά, σε φέρνει αντιμέτωπο με τις προσωπικές σου επιλογές και αυτή είναι η καλύτερη πολιτική, η πιο σωστή.

 

Δημήτρης Κανέλλος (Iσοβίτης, Γιαγιά Ιουλία, γερο- παράξενος) 

Μια ατάκα, την αγαπημένη σου από όλη την παράσταση και το λόγο

᾽Χθες το βράδυ είδα ένα περίεργο όνειρο, είδα ότι ζούσα σε έναν κόσμο δίκαιο χωρίς βία και καταστολή’(Ισοβίτης ). Θεωρεί ότι είναι τόσο τρελό αυτό το όνειρο που ακόμη και σαν όνειρο είναι τρελό, σε έναν δίκαιο κόσμο. Πιστεύω ότι ο Ισοβίτης είναι από τα πιο σκεπτόμενα, βαθιά κείμενά του, δεν είναι τόσο πολύ το γέλιο όσο η σκέψη περισσότερο, σε άλλα είναι πιο εύκολο να γελάς, στον Ισοβίτη νομίζω ότι ο ίδιος ο Αρκάς βλέπει όλους τους ανθρώπους  που είναι μέσα σε δεσμά, όπως είμαστε όλοι μας, έχει ένα  ιδιαίτερο βάρος.

 

Συναισθήματα που ένιωσες όταν σου έγινε πρόταση για συμμετοχή στην παράσταση

Θεωρώ ότι είναι το πιο έξυπνο πράγμα επαγγελματικά  που έχει σκεφτεί  ο Δημήτρης που τον ξέρω χρόνια. Είναι μια πολύ ωραία ιδέα, το δύσκολο ήταν να συμφωνήσει ο Αρκάς. Διάβασα το κείμενο και νομίζω ότι έχει κάνει πολύ καλή συρραφή στις ιστορίες έτσι ώστε να φαίνεται σαν μια συνεχόμενη ιστορία έτσι όπως παίζεται και όχι να φαίνεται το καρέ καρέ των σκίτσων . Ένιωσα πολύ ωραία, ειλικρινά τότε πνιγόμουν στη δουλειά και η πρώτη αντίδραση ήταν ότι δεν προλαβαίνω, αλλά ο  Δημήτρης είχε την επιμονή να με πείσει και είχε δίκιο.

 

Πως θα χαρακτήριζες τον Αρκά;

Πολύ σκέψη και πολύ γέλιο ταυτοχρόνως, συνδυάζει και τα δύο, γι’ αυτό από τη μια φέρνει την ευθυμία, το γέλιο, το χαμόγελο και από την άλλη φέρνει ένα στοχασμό. Πολλές φορές είναι σαν να μας βάζει έναν καθρέφτη μπροστά μας να δούμε τους ίδιους μας τους εαυτούς και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

 

Αλέξιος Βιδαλάκης (Μικρό σπουργίτι-διαβολάκος)

Μια ατάκα ή σκηνή, η αγαπημένη σου από όλη την παράσταση και το λόγο 

Πάρα πολλές…Αυτή που μου αρέσει πολύ είναι ένας τσακωμός που έχει το μικρό σπουργίτι  με τον μπαμπά του όπου θέλει να τον πείσει ότι είναι  παραδείσιο πουλί. Και του λέει ότι δεν θέλω να είμαι σπουργίτι αλλά παραδείσιο πουλί, και ο πατέρας του του λέει ότι δεν γίνεται αυτό!  Μου αρέσει πάρα πολύ γιατί μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια και τα παιδικά χρόνια όλων όσων πάνε κόντρα στους γονείς και θέλουν να αποδείξουν, να διεκδικήσουν άλλη μοίρα από αυτή που τους καθορίζουν. Θέλει με το ζόρι ο μπαμπάς να του πει ότι είναι σπουργίτι και δεν τον αφήνει καν να ονειρευτεί, θέλει να πιστέψει ότι είναι κάτι άλλο…και επειδή μου αρέσει πάρα πολύ και η ιστορία του Γλάρου  Ιωνάθαν Λίβινγκστον βρίσκω μια πολύ ωραία σύνδεση. Το πώς εξηγεί και αυτός στα άλλα πουλιά τον τρόπο που θα καταφέρουν να πετάξουν, ὀτι δεν είναι τα φτερά, δεν είναι το πέταγμα, τους λέει οτι πρέπει να σκεφτούν ότι αυτά είναι ο αέρας πέρα από τις φτερούγες τους για να μπορέσουν να πετάξουν, να διεκδικήσουν τον ουρανό. Κάτι τέτοιο προσπαθεί να κάνει και το μικρό σπουργίτι, αλλά δεν το αφήνουν με τίποτα! (γελά)

 

Συναισθήματα που ένιωσες όταν σου έγινε πρόταση για συμμετοχή στην παράσταση

Βρήκα την ιδέα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ήθελα να συμμετάσχω, αλλά όταν μου είπε να υποδυθώ το μικρό σπουργίτι πανικοβλήθηκα. Έχουμε συνηθίσει ένα πολύ μικρό σκίτσο και είχα ενδοιασμούς γιατί εκτός του ότι το σουλούπι μου δεν έχει καμία σχέση, είναι και  πάρα πολύ δύσκολο να παραστήσεις το παιδί. Από τη στιγμή που ενηλικιώνεσαι και μετά, επειδή όλοι θέλουμε να μεγαλώσουμε σε αυτές τις ηλικίες, ξεχνάς πως είναι να είσαι παιδί, μετά καμωνόμαστε το παιδί. Αλλά ο Δημήτρης ήθελε την ουσία οπότε έπρεπε να είμαι το παιδί και φοβήθηκα πολύ το πώς θα μπορέσω να αποδώσω ένα παιδάκι που είναι τόσο δύστροπο και κακομαθημένο, διεκδικεί και θέλει να έχει τον πρώτο λόγο. Ήταν μια πολύ μεγάλη πρόκληση.

 

Πως θα χαρακτήριζες τον Αρκά;

Τον θεωρώ πολύ ευφυή άνθρωπο, υπερτερεί στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί με τον κόσμο. Συνήθως οι πολύ ευφυείς άνθρωποι έχουν μεγάλη δυσκολία στην επικοινωνία με τους γύρω τους, ενώ ο Αρκάς έχει βρει τον τρόπο να επικοινωνεί άμεσα με όλες τις ηλικίες. Έχουμε φιλοξενήσει και σχολεία με μαθητές άνω των 15, τα παιδιά είναι πολύ ζεστά, αλλά και με τις υπόλοιπες ηλικίες, έχει μια χρυσή συνταγή για το πώς μπορεί να επικοινωνήσει τη διάνοιά του στη μάζα που είναι πολύ δύσκολο γιατί συνήθως αυτοί οι άνθρωποι έχουν μικρότερο target group. Αυτήν την εικόνα έχω.

 

Στέφανος Κοσμίδης (Μπαμπάς Σπουργίτης, Δεσμοφύλακας, Άγγελος)

Μια ατάκα , την αγαπημένη σου από όλη την παράσταση και το λόγο

Από τα Μαλλιά Κουβάρια που λέει η Μαρίκα για κάποια που προσπαθεί να χάσει βάρος ‘Της έδωσαν μια δίαιτα 14 ημερών, πήγε σπίτι και την τέλειωσε σε μια ώρα’. Μου αρέσει πολύ γιατί αυτό κάνω μια ζωή (γέλια).

Συναισθήματα που ένιωσες όταν σου έγινε πρόταση για συμμετοχή στην παράσταση

Μεγάλη χαρά, ο Αρκάς είναι από του πιο αγαπημένους μου Έλληνες  που ασχολούνται με σάτυρα, κείμενο. ‘Εχω μεγαλώσει με Αρκά, από τις πρώτες του δουλειές τον Κόκκορα, το γουρούνι σε ασπρόμαυρο ακόμα και τον λατρεύω από τότε. Οπότε ήμουν πολύ χαρούμενος εξ αρχής και επειδή δημιουργήθηκε μια ομάδα συναδέλφων που όλοι έχουν εξαιρετικό χιούμορ. Η επικοινωνία είναι άριστη μεταξύ μας . Και η διαδικασία ήταν εξαιρετική, ευχάριστη, με πολύ χιούμορ και βγήκε ένα αποτέλεσμα αντάξιο της προσπάθειας που μας ικανοποιεί όλους. 

Πώς θα χαρακτήριζες τον Αρκά;

Δεν τον έχουμε δει ποτέ αλλά δε θέλω να τον δω! Έχει δημιουργηθεί ένας μύθος μέσα στο μυαλό μου που δεν θέλω να τον δω, το μόνο που θέλω είναι να μου υπογράψει τα κόμικς μου, τίποτα άλλο! (γελάει) Το αστείο μας είναι σε κάθε παράσταση να υπάρχει κάποιος Αρκάς ανάμεσα στους θεατές, ένας περίεργος τύπος, λέμε πάντα αυτός είναι, ό,τι περίεργο. Γιατί Χιούμορ και κανονικότητα δεν πηγαίνουν μαζι!

 

Χαρά Τσιτομενέα (Καστράτο, Μαρίκα, Κουκουβάγια)

Μια ατάκα, την αγαπημένη σου από όλη την παράσταση και το λόγο

Δεν μπορώ να την πω, είναι σόκιν! (γέλια) Λέει η Μαρίκα στα Μαλλιά Κουβάρια: ‘Σαν την Καριοφυλλιά της Αργυρώς που δεν της άρεσε το όνομά της και το έκανε Κάρυ η ξιπασμένη, αλλά την τιμώρησε η ζωή! Την παντρεύτηκε ο Πέτρος ο Γιόλας και τώρα δεν μπορεί να πει το όνομα μαζί και το επίθετό της!

 

Συναισθήματα που ένιωσες όταν σου έγινε πρόταση για συμμετοχή στην παράσταση;

Ανάμικτα, γιατί δεν είχα φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου σαν Καστράτο, ποτέ όμως. Ήταν μεγάλο στοίχημα για μένα και ακόμα νιώθω περίεργα, αγαπησιάρικα σε σχέση με την αρχή αλλά περίεργα, και όταν μου λένε δεν μπορούσα να φανταστώ γυναίκα σε αυτό το χαρακτήρα και μου δίνουν τα εύσημα νιώθω μια γαλήνη γιατί έχω δουλέψει πάρα πολύ. Για τη Μαρίκα νιώθω τρελή χαρά που την ενσαρκώνω γιατί δεν την ήξερα, την διάβασα όταν μου το πρότεινε ο Δημήτρης και ενθουσιάστηκα. Επίσης όταν διάβασα όλο το κείμενο και είδα τη συρραφή ηρέμησα, γιατί είχα μεγάλη απορία πώς θα γινόταν ολο αυτό ένα έργο. 

 

Πώς θα χαρακτήριζες τον Αρκά;

Ευφυέστατος άνθρωπος που έχει καταφέρει αυτό που θα ήθελε εκατομμύρια κόσμος, να λένε την άποψή τους άνετα, να έχουν γνώμη για όλα, καλή ή κακή, και να μπορούν να πίνουν τον καφέ τους χωρίς να τους βρίσει ή να τους αγκαλιάσει κανείς. Αυτό που έχει καταφέρει δεν υπάρχει, είναι τρελή ελευθερία.  

 

Έλενα Αρβανίτη (Μοντεχρήστο, Γιαγιά)

Μια ατάκα, την αγαπημένη σου από όλη την παράσταση και το λόγο

Λέει ο άγγελος στο "Η ζωή μετά": ‘γιατί όλοι έχετε ανάγκη από μια δεύτερη ευκαιρία για να ζήσετε;΄ Και πετάγεται κάποιος και λέει ‘και τρίτη και τρίτη’ και ρωτάει ο Άγγελος ‘Ποιός είναι αυτός’; Και του απαντάνε ‘Ο Λάζαρος’! Μου αρέσει πολύ αυτή η ατάκα γιατί παρόλο που η ζωή μας και η τάξη των πραγμάτων μπορεί να διαλύεται και ολα να ανατρέπονται και να έρχονται τούμπα, ο άνθρωπος θέλει να ζήσει και να ξαναζήσει! Πολλές φορές, όχι μόνο μία, αυτό βέβαια δεν ξέρω αν είναι ύβρις ή υπερβολή αλλά είναι και γλυκό μαζί και έχει και πλάκα.

 

Συναισθήματα που ένιωσες όταν σου έγινε πρόταση για συμμετοχή στην παράσταση.

Μια πολύ μεγάλη έκπληξη πως θα γίνει ο Αρκάς θέατρο, και αγωνία και φόβος γιατί δεν ήξερα πώς θα επιτευχθεί, αν θα πρέπει να πέσουμε σε κάποιες φόρμες, σε στυλιζαρισμένα πράγματα, ή αν θα πρέπει να κάνουμε κάτι καινούριο. Είχα μια μεγάλη, ευχάριστη αγωνία και πολλή όρεξη για δουλειά.

 

Πώς θα χαρακτήριζες τον Αρκά;

Είναι ένας από μας, βρίσκεται ανάμεσά μας, παρατηρεί τις  ζωές μας, τις συμπεριφορές μας, τις οικογενειακές μας συνθήκες, τις εθνικές μας ιδεοληψίες. Είναι ένας παρατηρητής, πνευματώδης και αποστασιοποιημένος . Έχει χιούμορ κυνικό όμως παρόλα αυτά αγαπάει τον άνθρωπο. Μέσω του αυτοσαρκασμού καταλήγεις οτι στέκεται με αγάπη δίπλα σε αυτόν που κρίνει και κατακρίνει, εγώ αυτό το εισπράττω 100 τα 100 και έχω αυτήν την εντύπωση. Υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο και όλα τα πλάσματα που έχει φτιάξει με τη φαντασία του στα κόμικς του είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας. Μπορείς να βρεις τον εαυτό σου μέσα σε όλα. Μπορεί να είσαι και λίγο Μοντεχρήστος, να είσαι λίγο λαμόγιο, να είσαι ιδεαλιστής να είσαι και σεξουαλικά πεινασμένος και ούτω καθεξής. Παρουσιάζει κάποιες ακραίες καταστάσεις που όλοι λίγο πολύ έχουμε περάσει ή τα έχουμε δει στο διπλανό μας, τις αναγνωρίζουμε και γελάμε.

 

Πληροφορίες για την παράσταση

Photos by Dionisis Lymouris