Η Ωρελί, η ιδιοφυής «τρελή» από την περιοχή Σαγιό στο γαλλικό Τροκαντερό, είναι μια ανεπιτήδευτη, ιδεαλίστρια που βλέπει τον κόσμο όμορφο και χαρούμενο. Όταν μαθαίνει το σχέδιο μιας ομάδας διεφθαρμένων εταιρικών στελεχών και κυνικών επιχειρηματιών, που σχεδιάζουν να σκάψουν το Παρίσι για να βρουν πετρέλαιο, κινητοποιεί όλους τους φίλους της, που, όπως κι εκείνη, αντιστέκονται στην εξουσία του χρήματος και την απληστία.

«Τι θα προτιμούσατε να έχετε στην αυλή σας:
μια αμυγδαλιά ή μια πετρελαιοπηγή;»

Ο Πέτρος Ζούλιας, αναμετριέται και πάλι με τον κλασσικό αριστούργημα του Ζιρωντού και το μεταφέρει στο σήμερα, υπογραμμίζοντας την επικαιρότητά του, στους καιρούς που διανύουμε.

«Η τρελή του Σαγιό» απετέλεσε μία από τις μεγαλύτερες ερμηνευτικές επιτυχίες της Κατίνας Παξινού, με τον Αλέξη Μινωτή στο πλευρό της, στο Εθνικό Θέατρο, το 1966. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα (1981) ο Ανδρέας Βουτσινάς, για το Κ.Θ.Β.Ε., έδωσε νέα πνοή στο έργο, με την πρωταγωνίστρια την Δέσπω Διαμαντίδου, σε μια ιστορική ερμηνεία. Τον ομώνυμο ρόλο της «Τρελής του Σαγιό» έχουν ακόμα ερμηνεύσει για το Εθνικό Θέατρο, η Αντιγόνη Βαλάκου και η Άννα Παναγιωτοπούλου.

Το εμπνευσμένο και πάντα επίκαιρο κείμενο της «Τρελής του Σαγιό», καυτηριάζει χωρίς φόβο και πάθος, τον τυχοδιωκτισμό που συναντάμε σε όλες τις εκφράσεις της κοινωνικοπολιτικής μας διαδρομής, όπως αυτή καταγράφετε τα τελευταία χρόνια και ανοίγει τον δρόμο στην επικράτηση της ανθρωπιάς έναντι του ευκαιριακού κέρδους, αναδεικνύοντας ως μόνο δρόμο την αποδοχή και την συγκρότηση μιας κοινωνίας αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού.