Η επιστροφή του Λευτέρη Βογιατζή στο Εθνικό Θέατρο σηματοδοτείται από το ανέβασμα ενός κλασικού, αλλά σχεδόν άγνωστου στο ευρύ κοινό, έργου. Ο «πρίγκιπας του Χόμπουργκ» ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το 1938 και από τότε δεν έχει εμφανιστεί ξανά στο ρεπερτόριό του.

Ο ήρωας του έργου, ένας πρίγκιπας με ελεύθερο πνεύμα και αντισυμβατική συμπεριφορά, που αισθάνεται ν΄ ασφυκτιά μέσα στη στολή του αξιωματικού, έχει παραβιάσει την εντολή του ηγεμόνα του και, παρά το θρίαμβό του στη μάχη, αντιμετωπίζει τη θανατική ποινή. Ο ηγεμόνας δέχεται πιέσεις για να του απονείμει χάρη και βρίσκεται με τη σειρά του σε πολύ δύσκολη θέση. Τυφλή προσήλωση στο γράμμα του νόμου ή επιείκεια και διάλυση των θεσμών; Η απόφαση του ηγεμόνα, μαγική και σοφή, θα αιφνιδιάσει τους αποδέκτες της.

Το αριστούργημα του Χάινριχ φον Κλάιστ, που επαληθεύει πως ό,τι είναι κλασικό μπορεί να είναι και εξαιρετικά σύγχρονο, υπηρετείται από μια δυναμική ομάδα ηθοποιών και έναν σκηνοθέτη που βρίσκεται στην καλύτερη, πιο ώριμη στιγμή του.