Ο Οιδίπους βρίσκεται αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του, από το οποίο προσπαθεί να ξεφύγει από τότε που γεννήθηκε. Ο χρησμός που έλαβε ο πατέρας του, βασιλιάς της Θήβας, Λάιος, επιβεβαιώνεται με τον χειρότερο τρόπο. Ο Οιδίπους γίνεται εν αγνοία του πατροκτόνος, παντρεύεται τη μητέρα του Ιοκάστη και ανεβαίνει ο ίδιος στον θρόνο της Θήβας. Η τραγική αλήθεια δεν αργεί να αποκαλυφθεί, επιβεβαιώνοντας ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα του.

Ο «Οιδίπους Τύραννος» θεωρείται ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, ταξιδεύοντας το ελληνικό πνεύμα και τα διαχρονικά του μηνύματα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Σημείωμα Σίμου Κακάλα

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουμε «δει» τόσο μακριά μέσα στο σύμπαν και τόσο βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Πολύ συχνά στο χείλος μιας καταστροφής διαπιστώνουμε ότι το κακό που πολεμάμε είμαστε οι ίδιοι. Το πρόσωπο του Οιδίποδα είναι η ίδια η ανθρωπότητα στον καθρέφτη. Έχοντας βρει τον υπαίτιο, βρίσκεται στο σημείο να πρέπει επιτακτικά να κάνει μια επιλογή έστω την τελευταία στιγμή, έστω έχοντας ήδη κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα.
Σ’ αυτή την παράσταση, ιδωμένη ως τελετουργικό εξαγνισμού, μια ομάδα με μάσκες γερόντων αποτελεί τον χορό συστρέφεται, θρηνεί και αγωνιά. Μέσα από αυτόν τον χορό αποκαλύπτονται τα τραγικά πρόσωπα Οιδίποδας, Ιοκάστη, Τειρεσίας και Κρέοντας.