Σ' έναν απομακρυσμένο λόφο κάπου στο Μεξικό, το ξενοδοχείο της υπερσεξουαλικής Μαξίν, “Costa Verde”, θα γίνει το καταφύγιο κάποιων περιπλανώμενων ψυχών: ενός αποσχηματισμένου ιερέα -νυν ξεναγού- και μιας ζωγράφου που συνοδεύει τον υπέργηρο ποιητή παππού της. Για λιγότερο από εικοσιτέσσερις ώρες παρακολουθούμε τους ήρωες του έργου να έρχονται αντιμέτωποι με τα ζωτικά τους ψεύδη σχετικά με τη Ζωή, τη Θρησκεία, την Αγάπη, ενώ παράλληλα προσπαθούν να βρουν παρηγοριά στην “καλοσύνη των ξένων”.
Έργο γραμμένο το 1961, «Η Νύχτα της Ιγκουάνα» θεωρείται το τελευταίο μεγάλο έργο του Tennessee Williams. Κατά κάποιον τρόπο αποτελεί έναν λαμπρό και θλιμμένο επίλογο, καθώς συνοψίζει τους χαρακτήρες και τις αγαπημένες θεματικές όλου του έργου του: μοναξιά και πρόσκαιρες συνευρέσεις, καταπιεσμένη σεξουαλικότητα και ενοχές, αμαρτία και Θεός, το δίπολο σώμα- ψυχή, η μνήμη που βασανίζει, τα παιδικά τραύματα και οι ψυχικές ασθένειες, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, οι εξαρτήσεις.
Το έργο γνώρισε διαδοχικές γραφές, ήδη από το 1948. Το 1961 ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ ως τρίπρακτο έργο, με την Μπέτυ Ντέιβις μεταξύ των πρωταγωνιστών. Το 1964 γυρίστηκε από τον Τζων Χιούστον η ομώνυμη ταινία, με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, την Άβα Γκάρντνερ κ.ά. Στην Ελλάδα το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά το 1963-64 από τον Κάρολο Κουν, κι έκτοτε σπανίως ανεβαίνει στη χώρα μας. Με την παράσταση στο θέατρο Πορεία, το αθηναϊκό κοινό έπειτα από αρκετά χρόνια θα έχει την ευκαιρία να θυμηθεί ή να γνωρίσει αυτό το σαγηνευτικό έργο, τόσο για τους υπέροχους καταραμένους ήρωές του και την προσπάθεια του συγγραφέα να καταγράψει τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, όσο και για την ποιητικότητα της γραφής του. Πηγαίνοντας ένα βήμα πέρα από τον ρεαλισμό, ο Williams διερευνά τα ψυχικά τοπία των προσώπων μέσα από το συμβολικό και το μεταφυσικό στοιχείο, διακηρύσσοντας την ιερότητα της, έστω και πρόσκαιρης, ανθρώπινης επαφής.
*Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 16 ετών.
** Κατά τη διάρκεια της παράσταση γίνεται χρήση στροβοσκοπικών φωτισμών (strobe lights).