Η πολυβραβευμένη ταινία-μύθος, με το χαμηλότερο μπάτζετ στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και τις ατάκες που έγιναν viral πριν ακόμα γεννηθεί ο όρος, που διαδόθηκε και λατρεύτηκε μέσα από την πειρατεία και την παράνομη διακίνηση και που ακόμα ψάχνουμε ποιος τη διέρρευσε πρώτος στο διαδίκτυο πριν την επίσημη προβολή της και έφτασε να ξεπεράσει τα 1.000.000 views το 2005 στο google videos (όταν 4 στους 5 δεν είχαν καν ίντερνετ!) ετοίμασε ένα θρυλικό -θεατρικό- comeback και η ανταπόκριση του κοινού της Αθήνας είναι πρωτοφανής.

Η παράσταση από τις 17 Ιουνίου που έκανε πρεμιέρα συνεχίζεται μέχρι σήμερα με συνεχόμενα sold out.

O θρυλικός Τσίου παρουσιάζεται κάθε βράδυ από Πέμπτη έως Κυριακή με την υπογραφή του ίδιου σκηνοθέτη και ένα μεγάλο μέρος από την ίδια ομάδα ηθοποιών της ταινίας, με εξαιρετικές προσθήκες.

Δίπλα στους ηθοποιούς της πολυβραβευμένης ταινίας, που ξαναμπαίνουν στους ρόλους τους, αυτή τη φορά πάνω στο θεατρικό σανίδι, ύστερα από 18 χρόνια
Αλέξανδρο Παρίση (Τσίου), Μάκη Παπαδημητράτο (Νώντας), Αναστάση Κολοβό (Γιάννης), Αντώνη Τσιοτσιόπουλο (Στέλιος & Δίπλας), Καλλιόπη Τζερμάνη (Στέλλα), Στράτο Σωπύλη (Άγγελος & Μάριος Gamer 2), Γιάννη Μητά (Μπιλ), Νικήτα Παπαδόπουλο (Νικήτας), Πέτρο Γιωρκάτζη (Κούκι), Ρεγγίνα Μανδηλάρη (Φίλη της Παμ), Φωτεινή Καρδάκου (Παμ)

πρόκειται να δούμε επίσης τους
Στάθη Σταμουλακάτο (Τζάνκι και πελάτης), Τραϊάνα Ανανία (Τζένη), Δημήτρη Καπετανάκο (Τάκος), Δάφνη Λιανάκη (Αγνή), Κώστα Φυτίλη (Σταύρος), Στέλιο Δημόπουλο (Δημήτρης Gamer 1), Θάνο Αλεξίου (Μίλτος Μπαφάκιας & Λάκης), Fuerza Negra (Μαξ & Σκακιστής), Μυρτώ Πετροχείλου (Χαρά), Αιμιλία Σιαφαρίκα (Όλγα).

Ταυτόχρονα ο «Τσίου…» δεν σταματά να μας εκπλήσσει, καθώς όλοι θέλουν να γίνουν μέρος του. Οι εξαιρετικοί διεθνείς Έλληνες ζωγράφοι/street artists, όπως Sonke, Dazno, Σπύρος Αγγελόπουλος, Μαρία Κόκκινου, συμμετέχουν στην παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας θα ολοκληρώνουν ένα έργο τους, σε έναν «δρόμο» της Αθήνας του Τσίου…

«Δεκαπενταύγουστο στη Αθήνα μένουνε μόνο οι μπατίρηδες και όσοι δεν έχουν κόσμο για να πάνε έξω. Εκείνος ο Δεκαπενταύγουστος ήταν πολύ δύσκολος. Φράγκα δεν υπήρχανε, δηλαδή ίσα - ίσα το πιώμα μου... Εκείνη τη μέρα θυμάμαι, όλος ο κόσμος που είχε μείνει στην Αθήνα ήταν πολύ τρελαμένος...».

Κάπως έτσι ξεκινάει η αφήγηση του Τσίου για εκείνο το καλοκαίρι που, μόνος στην Αθήνα, προσπάθησε να βρει τη δόση του και μαζί με αυτήν βρήκε και έναν ολόκληρο κόσμο από γνωστούς και άγνωστους της διπλανής πόρτας, σε μια διαρκή αναζήτηση ταυτότητας που έμελλε να μείνει στην ιστορία.

Ο Τσίου αποτέλεσε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Μάκη Παπαδημητράτου και προβλήθηκε για πρώτη φορά την Πέμπτη 9 Μαρτίου 2005 στον κινηματογράφο «Μικρόκοσμος». Λίγο αργότερα την ίδια χρονιά θα αποσπάσει στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το βραβείο FIPRESCI της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου και τα βραβεία καλύτερου σεναρίου και πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στα κρατικά βραβεία ποιότητας. Έκτοτε ταξίδεψε σε σημαντικά Φεστιβάλ ανά την υφήλιο, όπως στο Σαν Φρανσίσκο, το Παρίσι, το Λουξεμβούργο, το Σικάγο και την Ισπανία, αποσπώντας αξιοζήλευτες κριτικές.

Είναι η πιο διάσημη ανεξάρτητη ταινία που έχει γνωρίσει το ελληνικό σινεμά. Ένα αυθεντικό cult κινηματογραφικό αριστούργημα που σημάδεψε τη δεκαετία του 2000 και μια ολόκληρη γενιά, με ατάκες που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα, επιχειρώντας με απροσχημάτιστο χιούμορ και κινηματογραφική απλότητα μια πρωτοφανή ανατομία του περιθωρίου. Ενός περιθωρίου που δεν μοιάζει τελικά και τόσο περιθωριακό.

18 χρόνια μετά και κουβαλώντας όλον αυτό τον μύθο, ο Τσίου επιστρέφει το καλοκαίρι του 2023, αυτή τη φορά σε θεατρική μορφή. Η παράσταση «Τσίου…» αποτελεί εξίσου ένα μοναδικό καλλιτεχνικό εγχείρημα. Δεν πρόκειται απλώς για ένα ακόμα ανέβασμα μιας ταινίας στη σκηνή. Είναι η συνάντηση του ίδιου σκηνοθέτη και των ίδιων ηθοποιών με την ζωντανή πρόκληση να αναμετρηθούν και να αντιμετωπίσουν, ύστερα από δύο δεκαετίες και κάτω από μια νέα συνθήκη, την ίδια τους την ιστορία.

Για το φαινόμενο «Τσίου…» έγραψαν

«Το έχουν δει πια δεκάδες χιλιάδες κόσμου στο youtube και θεωρείται το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Μάκη Παπαδημητράτου κλασικό, ακριβώς γιατί κουβαλάει αλώβητη μία πανκ ούγια, όχι όμως από άποψη, αλλά από ανάγκη (το μηδαμινό budget). Ως γνωστόν, αυτό είναι και το πιο αυθεντικό πανκ απ’ όλα». | Θεοδόσης Μίχος για την Popaganda (31 Ιουλίου 2014)

«Για όσους έχουν δει τον Τσίου, ο Μάκης Παπαδημητράτος είναι ο άνθρωπος που έδωσε νόημα στη φράση ‘Δεκαπενταύγουστος στην Αθήνα’. Δημιούργησε αυτό το low budget classic που άφησε εποχή». | Άννα Νίνη για το VICE (15 Αυγούστου 2016)

«Γυρισμένο στην άδεια Αθήνα το 2005, το «Τσίου» του Μάκη Παπαδημητράτου κρατάει ακόμη τη σιωπή μιας πόλης που κάθε στα μισά του Αυγούστου προσπαθεί να βρει τον εαυτό της. Παραμένει φρέσκο, αστείο, μελαγχολικό και σοφό». | Flix Team για το Flix (14 Αυγούστου 2018)

«Η ταινία που αποθέωσε τους αθέατους αυτής της πόλης, την πιο αθέατη ημέρα του χρόνου. Και που πλέον αποτελεί μία κλασική ταινία -γενικά για τον ελληνικό κινηματογράφο, και όχι μόνο για όποιον ψάχνει τι να δει σήμερα. (Αν και ποιος μπορεί να αδικήσει όποιον την ξαναδεί σήμερα;)». | Κώστας Μανιάτης για το OneMan (15 Αυγούστου 2020)