Η Διαμάντω έχει τις υποψίες της γι’ αυτόν τον γάμο, όμως δεν μπορεί να τις εκφράσει ανοιχτά και μένει στον ρόλο του παρατηρητή. Ο γάμος γίνεται και η Χρυσαυγή δεν γνωρίζει τις αρρωστημένες ορέξεις του πεθερού της.

Η Διαμάντω έχει τώρα να παλέψει με την κλειστή πατριαρχική κοινωνία αλλά και με τον ρόλο της ως μάνας. Δεν θέλει να πικράνει τον γιο της αποκαλύπτοντας τα άρρωστα αισθήματα του πατέρα του, δεν θέλει να χάσει τον άντρα της και φυσικά δεν σκέφτεται καν το ενδεχόμενο να την πιάσει στο στόμα του το χωριό.

Ο καιρός περνάει και ο γιος του κτηματία φεύγει φαντάρος. Ο πεθερός βιάζει κατ’ εξακολούθηση τη νύφη του, που μένει έγκυος. Όταν φέρνει το μωρό στον κόσμο, υπάρχουν επιπλοκές. Λίγο πριν πεθάνει, εξομολογείται το μυστικό της στον παπά, ώστε να σώσει το παιδί της, που φοβάται πως θα το σκοτώσουν τα πεθερικά της για να κουκουλώσουν την εγκυμοσύνη που συνέβη, με τον άντρα της να λείπει μακριά.

Όταν ο γιος επιστρέφει, όλοι έρχονται ενώπιον των ευθυνών τους. Χρόνια μετά, η Διαμάντω, έρημη και μόνη, παλεύει ακόμα με τις ενοχές της, μην μπορώντας να βρει γαλήνη μέσα της…

Η «Αγάπη παράνομη» βασίζεται στο ομότιτλο διήγημα που έγραψε ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης το 1906.